Evde kendi damak tadınıza göre yapmak için öncelikle kefir mayası edinmeniz gerekiyor.
Kefir mayası aldınız, önce saklama koşullarından bahsedeyim.
Kefir mayaladıktan hemen sonra aynı mayayı tekrar maya yapmak için kullanmayacaksanız buzdolabında süt ya da klorsuz içme suyu içerisinde ağzı kapalı bir şekilde saklayabilirsiniz.
Haftada bir yapabildiğim için bir su bardağının içinde üzerini ince naylon ile kapatarak saklıyorum. Bu şekilde bir kaç ay saklanabiliyormuş.
Kefir mayası sakama ve mayalama sırasında metale temas etmemeli. Bu yüzden kullandığınız araçlar cam, plastik ya da seramik olmalı.
Günlük süt ile mayalanıyor. Diğer uzun ömürlü bazı sütlerde bulunan antibiyotikler kefiri öldürüyor diye duydum, bu nedenle günlük süt harici uzun ömürlü sütler ile hiç denemedim.
Bir litrelik süt ile mayalayacaksak üstten bir su bardağı kadarını alıyoruz, kefir mayalanırken kabarıyor, taşmasın diye boşluk bırakıyoruz.
Sonra sütü su dolu bir tencere içinde yaklaşık 38-40 derece sıcaklığa kadar ısıtıyoruz. Yani ılık olacak.
25-26 derece için 24 saat sonra Ekşi olmayan, ayran kıvamında kolay içimli bir kefir oluyor.
Ortam sıcaklığı daha düşük ise daha uzun süre mayalanmalı.
Daha sert içimli ve ekşi olsun isterseniz 48 saate kadar bekleyebilirsiniz, bu durumda şişenin üst kısmı yoğurt kıvamında oluyor, alt kısmında ise şeffaf sarı su kalıyor. Karıştırıp sürmek gerekiyor.
Kefir mayalandıktan sonra önce şişeyi biraz çalkalıyoruz. Sonra plastik bir süzgeç yardımı ile bir plastik kap içine süzüyoruz.
Süzgeçte kalan kefir ile hemen bir mayalama işlemi daha yapabiliriz. Yapmayacaksak klorsuz içme suyu ile yıkayıp su dolu ve plastik kapaklı bir kavanozda ya da bardakta buzdolabı içerisinde saklayabilirsiniz.
şimdi bu şey marketlerde satılıyor şişe içinde. 1970'lerde ağır bir kefir modası olmuştu. ab-ı hayat gibi her derde deva birşey diye. her evde kefir mayası. akşamdan süte koy, sabah süz iç. neden süz, çünkü yoğurt mayası gibi bakterilerden oluşmuyor bu maya. karnabahar kırıntısı gibi top top bişeyler. evde süt olmazsa maya hazretlerini suya yatıracaksın, kurursa ölüyor çünkü. sonra konu komşudan kefir mayası arıyorsun. çanaktan fırlayıp yüzüme atlayacakmış, gecenin sessizliğinde ciyak ciyak bir ses çıkaracakmış gibi korkunç gelirdi bana. öyle bir nefret ettim ki kendisinden senelerce yoğurt bile yiyemedim.
çok yüksek oranlı bir probiyotik. ayrıca içinde sayısız mineral barındırıyor. bu özellikleriyle sütten ve hatta yoğurttan daha faydalı. içeriğini yazacak olursak: yüksek miktarda B12, kalsiyum, magnezyum, K vitamini, biotin, folik asit...
verdiği fayda açısından bazı süt ürünlerini sıralayacak olursak:
1. keçi sütünden yapılmış kefir 2. keçi sütünden yapılmış yoğurt 3. keçi sütü 4. inek sütünden yapılmış kefir 5. inek sütünden yapılmış yoğurt 6. inek sütü
pek faydalı da işte kefir mayasını saklaması pek zahmetli. çok kaprisli mayası var. kurumak istemiyor, illa sütte veya suda bekleteceksin. metalle temas ettirmeyeceksin. buzdolabında saklayacaksın. dikkat etmezsen hemen ölüyor ekabir.
sindirim sistemini düzenlemek bakımından bir mucize.
çocuklukta geçirdiğim hastalıklar sebebiyle bağırsaklarımın bir kısmı ameliyatla alınmış ve bu yüzden oldum olası sindirim sistemimde problemler yaşamışımdır. küçükken şiddetli ishal ile günler süren kabızlık arasında gidip gelen bu durum, yaş ilerledikçe kabızlık aşamasında sabitlenmiş; kabızlığa bağlı olarak da şişkinlik, sinir, stres gibi yan etkiler doğurmuştu.
özellikle son bir senedir iyice şiddetlenen bu düzensizlik ve problem sebebiyle çok sıkıntılı günler geçirdiğim bir gerçek. denediğim çözümler arasında yemek düzenimi değiştirmek, sinameki içerikli bitkisel çaylar denemek, zeytin yağı içmek, danone'nin probiyotik etkili yoğurtlarından yemek gibi bir çok yöntem vardı; ancak hepsi geçici çözümler üretmekteydi.
sonra markette gezinirken kefir gözüme çarptı. paketin üstünü okudum "deneyelim" dedim. iyi ki de demişim :) ilk gün tadı güzel geldi, iki su bardağı tepeye diktim; ancak ertesi sabah bir yudumu zor aldım. aç karnına tadı daha keskin ve ağır oluyor. birinci günün sonunda sindirim sistemim düzene girmeye başladı. ikinci günden itibaren her şey rayına oturdu. son bir aydır sindirim sistemim o kadar rahat ki, dünya yansa umurumda olmaz. o derece keyifliyim.
tuvalete gidip bacaklarım uyuşana kadar oturmak ve hüsranla geri dönmek son buldu, şişkinlik gitti, stres azaldı, mide ağrılarım yok denecek kadar aza indi. benim açımdan cidden bir "mucize" oldu kefir. "evde yapılan ile hazır alnın bir olmaz", "aynı şey değil" gibi yorumlar duysam da pek kulak asmıyorum; zira hazır kefir benim problemimi çözdü, yeterli oldu. benim için önemli olan nokta buydu.
bağırsak florasını düzenleyen, tadına alışması biraz zor olan harika içecek. "şimdi neden içeyim ki?" dediğinizi duyar gibiyim, onu şöyle yapalım. sabah kalkınca aç karnına yarım su dolu bi bardak al ve içine tükür, sonra git yüzünü yıka veya duşunu al. 10 dakika sonra döndüğünde eğer hala yüzeyde durmuyorsa bağırsakların zararlı bakterilerle dolu güzel arkadaşım. alıyorsun kefirini dikiyorsun kafaya, toplantıya falan gireceksen içme ama. sonra millet senin karın guruldamalarını duyar. akşam yatmadan yuvarla mideye, 1 haftaya alışıyorsun ve bağımlısı oluyorsun.
evde yapmaya başladım biraz garip oldu ama mayadan herhalde. bi kaç denemeye anlarız.