Bir şeyleri anlama kapasitesine sahip olduğumdan beri sürekli duyduğum ve hâlâ bir mesleğe sahip olamadığım için kafama çekiçle vurulan kavram, fiil. Oku adam ol, oku sürünme, oku maaşın olsun... Böyle böyle gider duyduğum örnekler. Bu tip okuma önermelerini ben, hani İlkokula gidersiniz illaki olmuştur. polo yaka tişörtünün veya mavi-beyaz renklerdeki gömleğinin ön cebine sigara çakmağını sıkıştıran öğretmene benzetiyorum tamam okumuş ama fer yok, ruh yok. Basmakalıp ifadelerle okuduğunu aktarma görevi olduğu gibi. içinde hiçbir yaşanmışlık olmayan içi boş ifadeler. Belki böyle yetiştiğimiz için çoğu zaman haz almıyoruz kafamız okurken bir ton yük çeker gibi oluyor. Okumayı sevmek için kendimizi vinçle çeker gibi okunabilecek herhangi bir metnin önüne çekiyor mazosiştlik yapıyoruz bir nevi kendimize.
Diğer bir okuma örneğide ctrl c+ ctrl v okuması noktası virgülüne aynı şeyi okuyunca o görüşe sahip olunur mu veya biz zeki mi oluruz ? Gerçekten yazarın ne dediğini anlar mıyız? Hiç eleştirel bakmamalı mıyız? Bu tipi de genelde yüksek lisansçılarda görüyorum şeklen iyi, dil olarak da iyi yanlız özgünlük yok bununda eksiği patlıcanın dalkavukluğuna çıkıyor. Bir yerlere kadar geliyorsunuz fakat sadece geliyorsunuz belki maaşınız daha iyi oluyor gram güncelliği yakalamıyorsunuz. "Anadolu'nun kapılarının Türklere açılması" tanımlaması gibi. Doğru fakat bayıcı. Bu örnek ilk verdiğim örneğe giden sürecin başlangıcı kendi içinde bir kısır döngü.
Okumak nedir yani tam olarak?
Ben de bilmiyorum, bilsem belki ben de çok iyi bir okuyucu olurdum.
Belki biraz para kazandıran, biraz sevdiren, biraz eğiten-öğreten, biraz hayata dokunuş katan biraz da kendinden sonrasına kapı açtığı için aksak adımlama yöntemidir, en dar anlamda. Öyledir yani belki.
Yediğimiz bir yemeğin yanına veya yemeği yedikten sonra güzel bir bira patlatmak gibi bir şey. Biri hayat sürmen için gerekli enerji öbürü daha keyfi yorum yani zaruri değil ama güzel mayhoşluk ve haz verir onun gibi.