Sürekli eleştirilen, son değişiklikleriyle çoğu kullanıcısının da tepkisini çeken “Facebook grubu”na ait aslen fotoğraf paylaşım sitesi.
Bu kadar eleştirilen başka sosyal medya görmedim. İlginç şekilde kullanıcı sayısı da sanırım diğerlerinden Aşağı kalır değil. Bunu bilmiyorum çünkü sadece “kullandığım” Sosyal medya platformu instagram. İlk zamanlarına göre negatif yönde Üstelik büyük Bir ivmeyle yol aldığına katılıyorum, Bu çok aşikar bir durum ama benim takip ettiğim (yıllardır) neredeyse tüm kullanıcılar ilk zamanki çizgilerindeler. Takip ettiklerimin 1/10 u Yediği yemeği, gittiği tuvaleti, aldığı saati, ne bileyim araba kullanışını, giyim kombinlerini, evcil hayvanının tatlılığını, evinin büyüklüğünü, eşinin aldığı hediyeyi vs paylaşıyor, geri kalan 9/10 ise benim bakış açımı değiştirebilen, farkındalığımı arttıran, bilmediğim bir çok şeyi öğrenmeme vesile olan, aradığım materyalleri bulmamı sağlayan, ilgilendiğim sporlar ile bağımı korumama vesile olan ve benim için en değerlisi fotoğraf dünyasını paylaşabildiğim paydada olan insanlar.
Arkadaşlarınız ya da Tanıdıklarınız çok vasıfsızca davranıyorsa unutmayın seçim sizin nihayetinde. Zorla takip etme durumunda değilsiniz. Arama sekmesi ve etiketler ile hayat görüşünüzde, tarzınızda ya da ilginizi çekecek konularda paylaşımlar yapanları kolayca bulabilirsiniz.
Hatta daha da fazlası hiç kullanmayabilirsiniz bile.
Demek istediğim şu; Diğer platformlar instagram’dan ne kadar ve nasıl üstün bulunuyor da ilginç bir şekilde en kötüsü instagram oluyor? Hele hele Facebook diye bir acayiplik varken?.. tik taklara, asıl amacı yazı yazmak iken video cennetine dönen Twitter denen laf sokma düzlemine falan hiç değinmeyeceğim bile.
Son tanımım: Düzgün kullanıcılar ile gayet anlamlı olan sosyal medya platformu.
biraz zaman önceydi, eşimle beraber çekilmiş güzel bir fotoğraf vardı, paylaşayım diye girdim instagrama. o sırada ana sayfa yenilendi ve başka bir çiftin fotosu düştü önüme. avukat oluşumdan mıdır, şanssızlığımdan mıdır bilemiyorum, esasen en ufak ilgimi de çekmediği halde birçok çiftin evlilik problemlerine "maruz kalmışımdır". bu çiftimiz de bunlardan biri. aylarca problemlerini dinlemişim. bence çoktan boşanmış olmaları lazım ya tam aksine, çok mutlu görünüyorlar fotoğrafta; ama biliyorum ki değiller. fotoğraflarına bakarken kafamdan "kim bilir en son kaç ay önce seviştiler eheheh" diye bir düşünce geçti. sonra bir anda dank etti kafama, ulan ben de çok mutlu görünüyorum eşimle. millet benim de intagramda fake attığımı düşünmesin sonra? yani tanıdığım evlilerin çoğu düzenli olarak birbirlerini yiyorlar, neden evliler fikrim yok, boşanmaya üşendiklerinden tahminimce; ama alayı çok mutlu instagramda. benim de böyle sanılma ihtimalim midemi ekşitti yeminle. dedim daha da fotoğraf koymayacağım eşimle. kedi albümüne çevirdim instagramı.
gün oldu bugün, gelen mesaj: "canım epeydir eşinle foto koymuyorsun. bir terslik yok ya inşallah?"
Herkesin şikayet ettiği ama bir türlü de vazgeçemediği platform.
ısrarla bir şeyi göz ardı ediyor insanlar ve kendi ütopyaları içerisinde boğulmaya devam ediyorlar. dünyanın bizzat kendisi değiştiği gibi, ahlaki normlar da değişti. hangisi doğru, hangisi yanlış diye mutlak bir cevap verememekle beraber; herkesin kendi doğrularını yaşaması gerektiğini düşünenlerdenim. istisnasız her ortamda unvanı, yaşı, cinsiyeti, sahip olduğu sosyal kapital veya maddi gücü gibi hangi parametrelere sahip olunursa olunsun, kadın / erkek ilişkilerinin indirgendiği seviyenin ve ilişkilerde öncelikli tercihin değişmediğini uzun yıllar boyunca tecrübe etmiş birisi olarak, lütfen şikayet etmeyin artık.
şimdi oturup uygarlıklar tarihinden girip, sosyolojik evrimden veya insan doğasından bahsedecek değilim; hem o düzeyde yetkinliğim yok, hem de bilmişlik yapacak kadar hadsiz değilim lakin günümüzdeki esas sorunun veya bizlerin sorun olarak lanse ettiği şeylerin kaynağını iyi belirlemek gerekiyor.
Ne okursanız okuyun, ne izlerseniz izleyin, ne araştırırsanız araştırın; günün sonunda şuna kani olursunuz ki, toplum olarak özgüveni düşük, çocuklarımızı birey olarak yetiştirme noktasında sınıfta kalmış milletiz. 5-10 dakikalık dünyevi keyifler için sürekli bir sözlü / yazılı taciz peşinde olan erkekler olduğu kadar, 'kadın olduğunu belli etme' hastalığından mustarip olan bir o kadar da dişi insan var. ne şikayet edilen instagram, ne de beyaz yakalı diye tabir edilen paçalı güvercinlerin yaşadığı plazalar, ne de sokaktaki kıraathaneler; fark etmiyor. olay her yer de aynı, hiç değişmiyor dikkat çekme / ilgi manyağı olma / kadın olduğunu belli etme / zengin bir erkek olduğunu belli etme çabaları, tavırları.
demek istediğim sapıklık, ahlaksızlık, erdemli olma, başarılı olma gibi aklıma şu an gelmeyen birçok olumlu / olumsuz kişilik özellikleri, artık çok göreceli hale geldi. sizlerin çizdiği yaşam çerçevesine göre birileri 'sapık' olabilirken, bir başka yaşam şemasına göre 'marjinal' olabiliyor.
herkes bıktı inanın, istisnasız herkes. biri çıkar kaslı vücuduyla birlikte doktor önlüğü giyerek pusuya yatar; bir diğeri dudaklarını afrika papağanı gibi büzüştürüp dikkat çekmeye çalışır falan. Yapaylıktan bu kadar sıkıldığını iddia edip, bu kadar yapay olabilen başka bir toplum daha var mıdır bilmiyorum.
en çok da (bkz: sabahattin ali) 'ye üzülüyorum. adamcağız bilse ki ülkenin yarısı, en güzel eserleri ile birlikte, sanki cilt bakımı yapmayı çok biliyorlarmış gibi (halbuki testere ile traş olmuş gibi) bacaklarını dekore ederek poz verip; enfes sanatsal kompozisyonlar oluşturarak, qitap qeyfi yapıyorlar. Bir de kitaplarını, aralarına patates ekilse bir ayda mahsul verecek sakalları arasına koyup, uyuyormuş pozu veren tipler var ki öf, öf, öf.
Bu kadar eleştiriyorsun, nereden biliyorsun diye sorabilecek üstün zekalılar çıkabilir; toplumun her katmanı, zaten bir instagram değil mi artık ?
Neyse, Ne diyecektim ben;
1- cilt bakımı yapmayı öğrenin.
2- sakallarınızı temiz tutun.
3- korsan kitap almayın.
(Not: benzerini 1000kitap.com başlığında da yazdım, zaten üşendiğim için oradan kopyaladım birçok kısmı. Tüm sosyal mecralar için geçerlidir bu yazdıklarım.)
Üye olmayana içerikleri içerik sahibi halka açık olarak paylaşsa bile göstermeyen platform. Ünlülerin çapraz paylaşımları ile bazen twitter'dan oraya yönlenip paylaştıkları fotoğrafları görebiliyor, videoları izleyebiliyor, daha da önemlisi fotoğraf altı yazıları ile yaptıkları güncellemeleri okuyabiliyorduk. Zaten üye sayısı olarak doygunluğa ulaşmış bir mecranın halka açık içeriği tam olarak göstermemesi, hala sanki yeni üye toplamaya ihtiyacı varmış gibi "devamını görmek için giriş yapınız"ı çakması beni mecradan daha da itiyor, hatta kendine doğru düzgün paylaşım yapacak yer bulamayan ünlüden de soğutuyor, eskiden ne güzel mail list olayı mevcuttu, hala uygulayan üç beş ünlü kaldı.
Reels falan nedir diye yeni özellikler gelmiş bir bakayım dedim. Bir baktım herkes yönetmen olmuş uygulamada. Çok zorlarsam ben de Tarkovsky olurum diye gelmiyorum. Bir de şu kalıba hastayım: “ayağımdaki terliği çok soran oluyor arkaaşlar” .
''ben kendimi, yediklerimi paylaşmıyorum. gezdiğim yerleri, çektiğim güzel fotoğrafları ve evcil hayvanımı paylaşıyorum.'' diyerek instagram kullanmak günah değildir.
Neden bazı insanların her gün güzel/yakışıklı, iyi giyimli ve mutlu görünmek istediğini merak ettiğim influencer’larla dolu sosyal medya uygulaması.
Hiç mi üzülmüyorsunuz, ya da kötü görünmüyorsunuz arkadaş?
Bir de neden biz sürekli milletin 200 liralık tuvalet terliğinin markasını çok soruyoruz ve sürekli linkleniyoruz.
Şu ülkede Chanel çanta, bottega ayakkabı alabilen kaç kişiyiz?
Ya da sizin takipçilerinizin kaçı bu gelir düzeyine sahip olabiliyor?
Hepiniz aynı tipin kötü taklitleri gibisiniz.
özellikle, bastıra bastıra kocişim pozu verenler türlü türlü çatışmasını saklayanlardan, "çok güzel yaşamışım, hayat şimdi de bana güzel" takılanlar, tanıdığında harcanmış hissedenlerden çıkıyor.
bir de gençliğini jet hızıyla yaşamış, biraz fazla kırık biriktirmiş kim varsa "azra'nın annesi, anıl'ın babası, karısına adanmış... katıksız aile insanı. bunların profil fotoğrafları da böyle paylaştıkları da 60 kopya aynı amaçlı pozlar.
insanların sadece mutlu anlarını koymaları çok normal. instagramdan önce de, -haber fotoğraflarını ayırırsan- dünya üzerindeki fotoğrafların %67'si evlilik, doğum günü, arkadaş buluşması gibi mutlu anlarda, poz vererek çekiliyordu. %19'luk dilimde de -sanki yedi milyon kere aynısı çekilmemiş gibi- gezdiği dağı taşı, ineği insansız çekenler vardı, hala var.
kullanıcıların hayatlarının bütününü instagram'da ortaya koyduğunu idda eden yok ki.
Neyse işiniz yoğun değilse hayvan gibi zaman alıyor. yok yamyam maymun videosu, yok gitar fotosu, yok ilkokul arkadaşının 30 ağustos'u derken. kaptırıyorum ben, yapım böyle. Daha o kadar feci değil ama facebook olma yolunda. facebook'u kapatalı 10 seneyi geçmiş, bunu da bugün kapattım. Hayat o kadar kısa, zaman o kadar değersiz değil.
darısı bundan çıkışımızın nice 10 yıllarını kutlamaya.
arkadaşlarım dahil insanların gündelik hayatları hakkında meraksız biri olmam, instagram'ın kişilerin hayatına illa ki bir yapmacıklık ve gösteriş merakı getirdiğini düşünmem ve genel olarak görsel değil yazı ile ifadeyi sevmem nedeniyle yıllarca inat edip bir hesap edinmememe rağmen, en yakın iki arkadaşımın başka şehirlerde yaşıyor olması ve birinin içten haberdar kalma isteği ile ısrarına dayanamayarak sonunda benim de bir hesap edindiğim zımbırtı, sosyal mecra, fotoğraf paylaşım alanı.
bunca yıl sonra adapte olamıyorum, fotoğraflarımız neden kare şeklinde kesiliyor ya hu, yatay fotoğraf çekip kompozisyon oluşturuyoruz, manzarayı, kuşları falan alıyoruz içine, paylaşmaya çalışırken kabak gibi kafamızı alıyor sadece.
hikaye paylaşmak ve gönderi paylaşmak arasındaki fark neden? bir şeyi "sürekli kalmasın, silinip gitsin bir süre sonra" diye düşünüyorsak niye paylaşıyoruz en başında? hikaye paylaşınca onu niye sonradan silinmesin diye öne çıkarıyoruz, o zaman niye gönderi yapmadık?
insanlar neden sevmedikleri ve takip etmedikleri kişilerin hikayelerine evcil hayvan hesabı için açılmış hesaplardan gizli gizli bakıyorlar? ben kendi arkadaşlarımın hikayelerini bile sırayla izlemiyorum, ona vakit mi dayanır?
yayınevleri neden kendilerini etiketleyen her kullanıcının gönderisini yeniden paylaşıyor, yeni basılacak kitaplara bakmak için takibe alıp kahve çikolat kek kitap fotoğrafı içinde kaldık, hemen hepsini takipten çıktık, seri olarak. bunu programlarla yapıyorlardır inşallah, gerçek insan çalıştırıyorlarsa bunun için yazık. bir mesai günü boyunca insanların kekli kahveli kitap fotoğraflarına maruz kalsam kitaptan soğurdum. yok lan soğumazdım.
hikayelerde müzik olup olmadığı açmadan anlaşılmıyor diye adliyede kimsenin hikayesine bakamıyorum. gerçi daha adapte olamadım, instagram'a günde bir kere veya iki kere bakıyorum zaten ama duruşma beklerken bakmak istedim geçen, biri black metal sample'ı koymuştur diye açamadım valla.
salak salak işler yemin ederim. arkadaş nazı için çiğ tavuk yedik.
yok lan, istemediğim şeyi arkadaşım için bile yapmam, bir şekilde adapte olmak gerekiyordu galiba, iyice dede, nene gibi kalmıştık instagramsız. ama yine de hoşlanmadım o kadar da, fotoğraf paylaşmak istediğimde elim hala twitter'a gidiyor, hakkında komik bir şey ya da anılı bir şey yazıp anlık bir paylaşım geçişinde ana sayfalarda geçsin gitsin diye, instagram oldu mu daha bir "hey dünya, benim görselime bakın!" demekmiş gibi geliyor bana, benden dünyaya ne?
fotoğrafları kare şeklinde kesmek gibi bir kuralı olmayan bir platformmuş.
üç hafta önce yazdığım girdiye bir kişi bile o öyle değil diye yorum yapmamış, pist'e "kedi kovma" hitabı yazdığım girdiye bile geyiğe geliyo'nuz ama, siz de bi' hoşsunuz. * üç haftadır kare kare kestiriyorum fotoğrafları, hayret bi' şey ya. değilmiş öyle, fotoğraflar kendisine özgün, normal dikdörtgen şekliyle koyulabilen hede.
girişine "seksi olmayan giremez" yazılması gereken site.
geçtiğimiz günlerde annem ara ara aklına gelip dillendirdiği "ben de istegram açacağım" beyanını gerçekleştirmek için bu siteye kaydolma yolunda kolları sıvadı. başta, sitenin genel kural, adap ve amacından bahsettim. "biliyoruz evladım ilk defa görmedik" şeklinde savuşturdu üstünlük taslayışımı. sonra, bak bunları herkes söylemeye cesaret edemez, diyerek siteye girer girmez üstünüze bulaşan protein tozundan, çok seksi diyetisyenlerden, her şeyi her ayrıntısıyla bilen avukatlardan, golf tutkunu doktorlardan, hayat felsefesi diye 2000'lerin başında siktir edilmiş sözleri ısıtıp ısıtıp seksi fotoğraflarla satanlardan bahsettim. "seni burada barındırmazlar anacığım" diye de sözlerimi sonlandırdım. benim kendi çevrem var, demişti o gün ve hesabını aktifleştirmişti. bu cümle daha sonra çok şey ifade etmişti benim için, sıcağı sıcağına anlayamamıştım.
benim kendi çevrem yok muydu? var tabi. ama kendi çevremle işim yok artık. kendi çevrem, çevremde olduklarını unutmuşlar. yukarıda verdiğim örneklerin tümü hemen hemen kendi çevremdeydi. ayrıca istegram zaten bunların kopyasıyla dolu bir kümese benziyordu. keşfette karşıma çıkanlarla çevremde karşıma çıkanlar arasındaki farkı ayırt edemiyordum. ve çevremdekilerin hepsi çok seksiydi artık. hepsi golf tutkunu, her şeyi bilen, hayat felsefesini (hayat felsefesi ne oluyor tam olarak bilmiyorum. marx'ın yabancılaşması ve hayat felsefesi -yordam kitabevi) temellendirmiş fotojenik insanlardı. ben yıllardır bir beğeni botu gibiydim onlar için.
sonra, aynada kendime bakıp, kıçımı falan izleyip yeteri kadar seksi olmadığımı düşündüm. istegramda barınamıyordum.
Cogu zaman fikirlerimi gunluk sekli kaydetmek icin kullandigim site. Arsiv olayi cok iyi 2 sene oncesine gidip x konusu hakkinda ne fikir bekirtmisim diye bakiyorum. Meta Sozluk'teki girdiler kaybolunca bu sekil bi yola girdim. Asla kaybolmuyor. Millet ise yedigini ictigini gezdigi yerleri paylasmak icin kullaniyor. Ne gorgusuzsunuz aga 1 saat sonra bok olarak cikaracaginiz ogunu millete atiyorsunuz bak bugun bunu yedim ben peynir ekmek yemem varos degilim hesabi. Surekli yurtdisindan fotolar falan aq Eyfel'i gormeyen 3 kisi kaldik zaten. Kadinlar bir de 2 hafta storylerini izlemeyince takipten cikiyorlar bambaska bir eziklik gercekten. Hayir senin sayfanin a.nin ta ortasina koyayim kayda deger bi bok paylastigin yok da bu kadar ilgi o'su olunmaz. Hani benden de 2 hafta ilgisiz kal. Kadinlarin 90%'i mide bulandirici derecede ilgi bagimlisi ve para/statu delisi. Erkekler evlenmeden once 2 kere degil 12 kere dusunun. Hayatinizi tamamen baska bir insanin istegi dogrultusunda sekillendirmek zorunda kalabilirsiniz. Korkunc bir sey bu.
yasaklanmasını savunanların "neden ben de böyle değilim"ci kitle olduğundan emin olduğum sosyal medya uygulaması.
Az kendi hayatınıza odaklanırsanız zaten "neden benim de böyle bir hayatım yok?" demeyi bırakıyorsunuz. Okuyacak çok kitap, uğraşacak çok sanat var isteyene. Bu da "ekmek bulamıyorlarsa pasta yesinler" şeklinde bir cümle değil bu arada. Arabam yok, evim yok. Çok yüksek bir gelirim yok. Sevgilim veya eşim de yok. Bunlara rağmen tamamen kendi yağımda kavrularak ilgi alanlarımla ilgileniyorum.