bir ürünün satılarak elde edilen hasılattan* değişken maliyet* ve değişmeyen maliyet* çıkarıldıktan sonra geriye kalan kısımdır.*
piyasaya yeni giren bir ürünün kâr oranı üretici şirket belirler. piyasada rakip ürünler oluşmaya başlayınca da pid kontrol sistemine benzer bi mekanikle de kâr hem üretici hem de tüketici açısından optimum seviyeye yerleşir. "piyasanın kaymağını yemek" olarak ifade edilen şey ise ürünün piyasaya ilk sürüldüğü andan rakip ürünler oluşuncaya kadar üretici firmanın kârı kendisi belirlediği dönemde yaptığı satışlardır.
bir firma, rakip ürün piyasaya sürülünceye kadar başabaş noktasını sağlarsa o şirket çok büyük kâr eder ve damping denilen olaya tertemiz giriş yapar. her firmanın yeni bir ürün çıkarırken hedeflediği şey aslında budur.
bunun örneği de ara ara twitter'da geyiğinin yapıldığını gördüğüm lc waikikinin bir zamanlar zengin markasıyken şimdi ucuz bir mağaza olması durumu.
adil rekabetin oluşacağı serbest piyasa ekonomisinin mucizeleri arasında en sevdiğim budur. tekelleşmenin en büyük tehlikesi ve yıkıcılığı ise yine aynı durumdan kaynaklanır.