(bkz: tehlikenin farkında mısınız?) geleneksel mutfağımız modern dünyanın tehdidi altında. son yıllarda özellikle internet ortamı kalabalıklaştıkça geleneksel yemek tarifleri ciddi şekilde bozulmaya uğruyor. türk mutfağı çok zengin bir mutfaktır. bunun içinde orta asya'dan buralara kadar bozulmadan gelmiş hamur işi ağırlıklı yemeklerin yanında anadolu rumlarının, ermenilerinin, 1500'lü yıllarda endülüs'ten sürülüp osmanlı'ya iltica eden yahudilerin yemek kültürleri birbirine karışmış muhteşem bir çeşitlilik ortaya çıkmıştır. her yörede coğrafyanın sağladığı ürünlerin getirdiği çeşitlilik de cabası. karadeniz ayrı, ege ayrı, doğu anadolu ayrı, yüzyıllardır imparatorluklara başkentlik etmiş istanbul ayrı tatlar geliştirmiştir. hepsi bir arada toplandığında gerçekten çok zengin ve lezzetli bir mutfak kültürü vardır.
son yıllarda internette gördüğüm tarifler ise ya malzemeden çalıyor, ya da yemeğin hazırlanma süreçlerini hızlandırıyor, bazı aşamaları atlıyor, basitleştiriyor. bunun sebepleri arasında ekonomik yetersizlikler de var, emek cimriliği de var, zeytinyağlı dolmanın içinde üzüm sevmeyen huysuz çocuğu memnun etme telaşı da var. sebepler muhtelif. internet tarifleri kolay bilmemneler, ya da yalancı bir şeylerden oluşuyor artık. geçen gün bir kazandibi tarifi aradım. internet tariflerinde tavukla yapılan bir tarif bulamadım. bütün tarifler uydurma. gerçek tarif yine burada.*kazandibi/#182305 karnıyarık yaparken patlıcanlar zeytinyağında kızartılır misal. fırında börttürünce karnıyarığa benzer bir şey olur ama karnıyarık olmaz. tavuk göğsü'nün içinde haşlandıktan sonra iyice ezilmiş tavuk eti olur. unla, nişastayla muhallebi benzeri tatlılar yapıp benzedi yahu, yalancı tavuk göğsü diyelim buna olmaz. olur yani, oluyor da nitekim. ama doğru olmaz. mutfak kültürü yaşayan kültür mirasının en önemli parçalarından biridir ve korunması gerekir. mutfak kültürümüze sahip çıkalım. gelenekten sapıp pişirdiğimiz farklı yemekleri geleneksel tatların ikamesi haline getirmeyelim. eski isimlerin başına kolay, yalancı gibi sıfatlar eklemeyelim. yeni tariflerin yeni isimleri olsun, eskisinin yerine geçmesin, onunla birlikte onun yanında var olsun. bu çeşitliliği artırabilir. o nedenle eleştirmem. ama eski tarifleri ortadan kaldırıp yerine kolayları, yalancıları koyduğumuzda kültürümüzün önemli ve değerli bir kısmını kaybetmiş oluruz. yemek yenerek tüketilen bir şey olduğu için, müze vitrinlerinde de yeri yok. yaşatmanın tek yolu uygulama.