Kağıttan kaplan söyleminin ete kemiğe bürünmüş hali, tırt ülke. Molla aristokrasisiyle halkına zulüm eden, devrim muhafızlarıyla da bu zulmünü uzun süre devam ettireceğe benzeyen bir siyasi yapılanmaya sahip.
"Anti-emperyalizm" adı altında kendine meşruiyet kazandıran zavallı bir yönetici sınıfın hakimiyetinde. benim "emperyalizm ağlaklığı" dediğim olguyu sonuna kadar yaşatıyorlar. Üzüldüğüm şey kadim Pers medeniyetinin torunlarının ve Şii Türklerinin uzun yıllar emek vererek ilmek ilmek işledikleri bu toprakların böylesi yobazlar tarafından kirletilmesidir.
Hayatın olağan akışına set çektileri için İran büyük ihtimalle bunlardan kurtulsa bile uzun bir iç savaş dönemi yaşayacaktır diye düşünüyorum.
Çünkü bu gibi Zorba yönetimler sosyolojinin önünü tıkar, sorunlarını çözmez, halının altına süpürür, zamanında aşılmayan süreçler birikerek nükleer enerji ayarında güç biriktirir ve boşaldığında yılların verdiği hırsla yapıcı değil yıkıcı olur.
Bu duruma ikinci meşrutiyet'ten sonra Osmanlı'nın başına gelenleri örnek gösterebilirim.
Eğer molla yönetimi def edilirse, İran'da da yumuşak geçiş diye bir şey olamayacaktır.