dirsekleri yamalı kıyafetler giymesi. bu nasıl bir fetiş bilmiyorum ama benim çok hoşuma gidiyor. bebekken kafa üstü mü düşürdüler, naptılar. büyükken çok düştüm. uçar gibi giderken bile düştüm, o ayrı. bedenim iyileşti gibi ama ruhum hiç. ay konu neydi? heaaefhae! hatırladım.
yani bir kere bir adam kendisine yakışanı bilip giymeli. ama giydiği kıyafetteki o yama ayrıntısına bayılıyorum ben ya. ne bileyim belki bende böyle daha kültürlü, daha okumuş, daha oturmasını kalkmasını bilen, daha beyefendi bir adam havası yaratıyordur o yama. çünkü okurken dirseklerini dayarsın ya hani. ee o dirsekleri aşınmasın diye öyle kıyafet tercih edersin. yani yani bu benim bi tuaf beynimin kurduğu ilginç bağlantıların bir sonucu olabilir.
ha şimdi böyle yamalı yamalı giymiştir. tren görmüş büyükbaş hayvan gibi kilitlenmişimdir kendisine. kendisi de büyükbaş değilse gelir konuşur bişi yapar elbet. ancak tam o konuştuğu noktada her şey son bulabilir de. yani tek kriter bu değil. uzaktan hoş geliyor. hayır adama davul demiyorum. ayh bişiyi de doğru anlayın yafu!