Ben bildim bileli Kendisi her daim annemi kıskanmıştır. Ama bu işin benim bildiğimden önceki kısmı da varmış.
Ben doğmadan evvel annem ve babam; doğumun, eve yakın olan özel bir kadın doğum hastanesinde olmasını istemiş. Gün gelmiş, annemin sancıları tutunca bebek geliyor diye babamla belirledikleri o özel kadın doğum hastanesine gitmişler. Birkaç saat sonra da ben doğmuşum. Ben doğduktan kısa bir süre sonra yengem de hamile kalmış. * Ama o ara benim ailem, amcamlar falan bulunduğumuz şehirden taşınmışız. Gel zaman git zaman, yengemin de doğum zamanı gelmiş. Yengem tutturmuş benim doğumum da özel hastanede olacak diye. Babaannem demiş kızım senin üçüncü doğumun, ebe çağıralım, senin doğumların kolay oluyor falan. Nafile... İlle de özel hastane. Derken, yenge hanımı özel hastaneye götürmüş bizimkiler. Ama o da ne! Hastane dolu, doğum için kimseyi alamıyoruz demişler ve bizim yengeyi gerisin geri göndermişler. En yakın devlet hastanesine - ki en az 40-45 dk - yola koyulmuş bizimkiler.
Evet, yengemin oğlan e-5 karayolu üzerinde seyir halinde olan bir taksinin içinde, hastaneye varamadan doğuvermiş. Ebesi de halam...
Yani sevgili romalılar, kıskançlık bazı durumlarda sonu çok kötü yerlere varabilecek bir durum olabilir. Siz siz olun, kıskançlık uğruna saçma sapan şeyler yapmayın...
