Dünyayı yürüten şey. Ekonomiyi, bütün bu trendleri, her akımı yürüten yegane duygu.
İnsanın kendine itiraf etmesi de zordur bilirim, bariz kıskançlık geçiririz hepimiz ama yok ya ne kıskanacam deriz, adını değiştirir kıskançlık değil de imrenme diyelim ona falan deriz.
Komşun araba aldığında sen de almak istersin, yan duvardan seks sesi gelir seks yapmak istersin, ev alır arkadaşın sen de istersin, evlenir sen de evlenmek istersin, yüksek maaşlı iş bulur sen de istersin, saçını maviye boyatır içten içe sen de bende nasıl durur dersin, piercing taksam mı, şu siteye üye olsam mı vs vs
Her şeyin yegane motivasyonu olan ama kabul edilmeyen duygudur.
birçok konuda herkesin içinde yer etmiş olan duygudur.
onda olan bende de olsun, bende yoksa onda da olmasın hatta ben de var ama onda olmasın hissidir. güçlü bir duygudur, hırsla birleşince insanı tepetaklak edebilir. romantik ilişkilerden ya da maddi şeylerden bahsetmiyorum. bir yeteneği, bir dehayı kıskanmaktan bahsediyorum.
kıskançlık da bence farklı birçok duygu gibi sahip olan insanların kilitli birer kutuda sakladığı hislerden biri. aslında açılmaması daha iyi gibi dururken, bastırmanın ne kadar kötüleşebileceğini bilmediğimiz; bazen açığa çıkarmamak için yanına kibirin eklendiği, bazen açığa çıkmasıyla kutusu dahil her şeyi yakan iyi mi kötü mü anlamadığımız garip bir kıvılcım. insanların kendi duygularının altında ne derece ezilebileceğinin -veya belki başarılarını onlar sayesinde elde etmelerinin- kanıtı niteliğinde iki tarafı keskin bir kılıç.
salieri'nin sözleri gibi: "tanrım, bana mozart'ın yeteneğini vermedin, onu anlayabilecek zekayı da vermeseydin"
hayat siker, en ufak getirisi yoktur. kendini bu karanlığa düşmüş halde bulanlar hangi özgüven törpüsünün bu ruh haline yok açtığını irdeleisn, kendi kendine psikoanaliz yapsın. o kadar üzünyüye hiç değmıiyor.
insanın kendisini de karşısındakini de yoran dürtü, duygu.
kıskançlığın da bireyin aldatılmasına etkisi olduğuna şahit olmadım bugüne kadar...
kıskanmak cidden işe yarıyor mu? yani etrafınızda çok kıskanç olduğu için aldatılmayan birisi var mı?
bana mı öyle geliyor bilmiyorum ama kıskanmanın moda olduğu bir dönemdeyiz. tamam abi kıskanır insan ama "ben var ya öyle böyle kıskanç değilim" diye övüne övüne gezinen insanlar var artık...
aldatacak olan insan aldatır. bu net. istesen çelik kasaya koy aldatır. o yüzden kıskançlığınıza değil karşınızdakine güvenmek zorundasınız günün sonunda.
bir kişinin veya bir ilişkinin yitirilmesinden korkulan, karmaşık bir ruhsal yaşantı ve olumsuz tutumdur. bunun dışında başkasının sahip olduğuna kendisinin de sahip olma gerekliliğini hissettiren bir duygudur.
doğal duygulardan birisi. öyle ki; sadece insanlarda değil, hayvanlarda da vardır kıskanma duygusu. ama bunların hiçbirisi zararlı olduğu gerçeğini değiştirmiyor. psikolojik olarak sağlıklı bireyler genelde sevdiği insanı kıskanmıyor, hayatına karışmıyor ve kişisel alanına saygı duyuyor.
bazıları çok açık, direk olay-->tepki netliğinden oluyor. ilk işimden istifa edip yoluma gittiğimde eski işyerindekilerden gördüğüm buna örnektir. elemanlar yeni macerada çuvallayayım diye gözümün içine baktılar. daha ilk denemelerimde "ben demiştim"ler başladı. inşallah kurtulmuşlardır ne diyeyim.
bazı vakalar ise çevrenizde nicedir örülüyordur da, benim gibi yakın çevreye karşı malsanız haberiniz olmamıştır. yıllar sonra alakasız bir telefon gelir, alakasız görünen kızgınlıkları, tepkileri şaşkınlıkla dinlerken, laf aralarından arayanın asıl karın ağrısını duyarsınız.