açgöz feministlerin ve onların şakşakçısı meriçlerin görmezden geldiği hak yeme olayı. umarım yakın zamanda kalkar da, çalışmayıp ömürleri boyunca nafaka yiyen bayanlar parasızlığın ne demek olduğunu anlar. gerçi onlar için hava hoş, çıkıp taksime iki pankart açıp milleti rahatsız ederler, daha sonra da twitter’da istanbul sözleşmesi diye ağlarlar. sırf mamaları kesildi diye.
sürekli nafakanın kadını koruduğu asıl nokta, geçen yüzyılın toplumunda, boşanmış kadının tam anlamı ile sakat kaldığı ve hayatını boşanmamış veya hiç evlenmemiş bir kadın ile kıyaslanınca asla eskisi kadar normal yaşayamayacağı, dul ve/veya yollu olarak nitelendirileceği gerçeği gibi duruyor. ama toplum(lar) değiştikçe, kadınlar ekonomik bağımsızlıklarını kazandıkça, sosyal hayatta daha eşit ve yaygın kabul gördükçe, oyunu erkeklerin kuralları ile oynayarak bir anlamda da erkekleştikçe, istismara ya da art niyete dayalı örnekler de arttıkça, değişim de kaçınılmaz hale geliyor. önemli olan bu değişim sürecinin neresindeyiz ve bu değişimi yapmak için doğru zamanda mıyız, yoksa yolumuza eski sistemle devam edip onu daha sıkı kontrol ve denge süreçleri ile işlevsel mi tutmalıyız. ayrıca ne için neyden vazgeçmeliyiz.
örneğin boşanmış erkeklerin 5 yıl katkı yapıp devletin 15-20 yıl ödeme yapacağı yarı sosyal yardım karakterli bir nafaka fonu problemi büyük oranda çözerken, anlaşmalı boşanmaları, kadının çalışmamasını ve sosyal hayata katılmamasını da teşvik eder ve hatta kadını genelde devletin özelde hükümetin kontrolüne sokar.
belki de, boşanma/dosya bazında işleyecek, aile ve sosyal politikalar bakanlığının incelemesine ve kadın derneklerinin katılımına dayalı yarı hukuksal yarı idari, sivil toplumu da ön plana çıkaran bir yaklaşım da benimsenebilir. işsizlik fonu veya diğer sosyal yardımlar ile ilişkilendirilebilir, karşılığında zorunlu kamu hizmeti benzeri uygulamalar öngörülebilir. eğer bunun toplumsal fayda yaratmasını da istiyorsak asıl hedef, kadının sadece karnının doyurulması ve boşanmanın etkilerinin azaltılmasının ötesinde, evlenmeden öncekinden daha iyi bir hale getirilmesi olmalı.
türk medeni kanununun 174. maddesi kapsamındadır. adı yoksulluk nafakasıdır ve taraflardan birinin yoksulluk durumnuna düşmesi halinde kusur aranmaksızın bağlanır. karşı tarafın mali gücüne göre belirlenir.
alacaklı tarafın yeniden evlenmesi ya da taraflardan birinin ölümü hâlinde kendiliğinden kalkar; alacaklı tarafın evlenme olmaksızın fiilen evliymiş gibi yaşaması, yoksulluğunun ortadan kalkması ya da haysiyetsiz hayat sürmesi hâlinde mahkeme kararıyla kaldırılır.
son olarak, süresizliği de sallantıdadır lakin Tarafların malî durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hâllerde iradın artırılması veya azaltılmasına karar verilebilir.
öyle 15 gün evli kalan 50 sene ödüyor durumu çok kolay değil anlayacağınız. ayrıca kadın demez, "taraf" der. erkeğe de bağlanabilir.
sosyal güvenlik kurumu olarak görülen erkeklere hayatları boyunca verilen ceza. Kadınlar bir hafta veya 15 gün evli kaldıkları adamlardan ömürleri boyu nafaka almaktadırlar bu sistemle.