bu marshmallowdan çok rahat bir şekilde şeker hamuru da yapılabilir, fazla uğraşmak istemeyenler için bu tarif.
benmari usülü eritilir öncelikle bu tatlı marshmallowlar. cıvık cıvık ele yapışan ve homojen hale geldikten sonra içerisine pudra şekeri (un niyetine) katarak hamur kıvamına getiririz. daha sonra herhangi bir baharatçıdan alabileceğiniz gıda boyası ile renk de verebilirsiniz. genellikle pasta süslemede kullanılır bu şeker hamuru ama kurabiyelerde de gördüğüm olmuştur.
çikolatayla birleştirerek harikalar yaratabileceğiniz bir çeşit (sanırım) şeker.
fırına koyabileceğiniz bir kabın tabanına çikolata yayın (çikolatalardan önce kabı yağmalanız gerekiyor olabilir, ben yağlamadım sorun da olmadı ama benim tatlım küçük olduğu içindir belki.) üzerineyse marshmallowlarınızı dökün. ardından önceden ısıttığınız fırında üstleri azcık kahverengileşinceye kadar pişirin, yanmamasına dikkat edin. mikrodalga daha verimli sonuçlar vaat ediyor olabilir, biz mikrodalgayla birbirimizden çok haz etmediğimiz için normal fırında pişiriyorum. dakikasını ya da derecesini tamamen hislerinize göre ayarlayabilirsiniz, sorun çıkaracağını sanmam. dereceyi yüksek tutarsanız zaten kısa sürede hazır olacaktır o yüzden fırının başından ayrılmamanızı öneririm, yanmasınlar.
fırından çıkardığınız şuna benzeyen tatlınızı petibörle gömebilirsiniz.
gayet ağır bi tatlı olduğundan kalabalık bi grubun ortasına konulup hep beraber yenilesi bir lezzet. az kişiye yapıyorsanız miktarı ayarlarken bunu göz önünde bulundurmanızı öneririm. afiyet olsun!
Ulan yillarca filmlerde gorduk marşmelov marshmallow falan diye... ulan kimse de demedi ki çokomel. Otuzundan sonra cokomel oldugunu ogrendigim kelime.
Yurt odasında gizli ocak bulundurduğumuz zamanlarda çilekli pudingle pişirken bol miktarda karıştırıp jöle haline getirip yerdik, efsane güzel bir tadı olurdu.Sonra deli yurt müdiremiz son puding partisinde bizi pişirme esnasında yakaladı yiyin ocağı alacağım dedi, biz yedik sonra da ocağı teslim ettik o gün bugündür her marshmallow lafı geçtiğinde aklıma yurttaki puding partileri gelir hey gidi günler hey.
eti puf ve çokomelin yumuşak beyaz maddesi. Çocukken bunların bisküvi kısmını ayrı yutup, o beyaz kısmı üstüne yerdik. Çok sonraları marketlerde ayrıca satılır oldu ama eti puf üzerinden söküp yemenin verdiği tadı hiç biri vermedi.
Geçen hafta amerikan filmlerindeki marshmallow pişirme klişesini test ettim. Hayaller kalabalık katılımlı, bol muhabbetli bir gece aktivitesiydi: i.hizliresim.com/...
Gerçekler ise bacanak ile yapılan, çöp şiş kullanarak doğu - batı sentezi ile oluşturulmuş deneysel bir haykırış: i.hizliresim.com/...
amerikan filmlerinin klişesidir: ergenler ormana kampa gider, çadırlarını kurarlar. yatma vakti yaklaşınca ateşin etrafında çember halinde oturup ellerindeki uzun sopalara (ormandan toplanıkları kuru dallara) bu marshmallow şekerlerden takaraktan ateşe tutup pişirir ve bir tanesinin anlattığı korkunçlu hikayeyi dinlerken yerler..
uzunca bi süre benzer sahneleri gördüğümde "ne ki bu, sopanın ucunda ne pişiriyo la bunlar" tepkisi verdiydimdi. oturup kafa yormuşluğumuz vardır. ne olduğuna bir türlü kanaat getiremediydik.
sonradan öğrenince ufkum iki katına çıkmadı tabi, "salak amerikalılar" dedim.
başta kabullenmem zor oldu. "pıf, ne alaka ya, marshmallow ateşte... eheeh, tey allaam, olu muymuş hiç öyle şey" tepkileri verdim ama kısa süre sonra acı gerçekle yüzleşmek zorunda kaldım.
yalnız değilmişim ayrıca, onun marshmallow olduğuna inanamayan başkaları da varmış.
mesela bhzxlkdt kanat zannediyo
larden loughness ise mantar
