amerikan filmlerinin klişesidir: ergenler ormana kampa gider, çadırlarını kurarlar. yatma vakti yaklaşınca ateşin etrafında çember halinde oturup ellerindeki uzun sopalara (ormandan toplanıkları kuru dallara) bu marshmallow şekerlerden takaraktan ateşe tutup pişirir ve bir tanesinin anlattığı korkunçlu hikayeyi dinlerken yerler..
uzunca bi süre benzer sahneleri gördüğümde "ne ki bu, sopanın ucunda ne pişiriyo la bunlar" tepkisi verdiydimdi. oturup kafa yormuşluğumuz vardır. ne olduğuna bir türlü kanaat getiremediydik.
sonradan öğrenince ufkum iki katına çıkmadı tabi, "salak amerikalılar" dedim.
başta kabullenmem zor oldu. "pıf, ne alaka ya, marshmallow ateşte... eheeh, tey allaam, olu muymuş hiç öyle şey" tepkileri verdim ama kısa süre sonra acı gerçekle yüzleşmek zorunda kaldım.
yalnız değilmişim ayrıca, onun marshmallow olduğuna inanamayan başkaları da varmış.
mesela bhzxlkdt kanat zannediyo
larden loughness ise mantar