İzledikten sonra enerjimi tümüyle sömürdüğünü hissettiğim ama çok sevdiğim kara mizah filmi. Johnny'nin sıkılmak tiradını şöyle bırakayım. Zira bu kısmı da apayrı seviyorum. "Sıkıldım mı? Hayır, sıkılmadım ulan. Ben asla sıkılmam. Herkesin sorunu tam da bu işte. Hepiniz sıkılıyorsunuz. Doğa size açıklandı ve siz bundan sıkıldınız. Yaşayan beden size açıklandı ve siz bundan sıkıldınız. Evren açıklandı ve siz bundan sıkıldınız. Şimdi bol bol ucuz heyecan peşindesiniz. Parladığı ve öttüğü ve kırk farklı leş renkte olduğu ve yeni ve taze olduğu sürece bunların ne kadar boş ve adi olduğunu takmıyorsunuz."
ingilizece'de çıplak anlamına gelir. coupling dizisinin en komik karakteri jeffrey murdock'un aklını alır. gördüğüm duyduğum yerde istemsizce gülüyorum.
mike leigh'e cannes'da en iyi yönetmen ödülünü getiren, 1993 yapımı çarpıcı film. manchester'da polis tarafından arandığı için londra'ya gelen bir adamın londra'da yaptığı her şeyin ve hiçbir şeyin öyküsü. adamımız film boyunca londra sokaklarında avare bir şekilde dolaşır durur, kah bir köşede kıvrılır kitap okur, kah boş bir binanın güvenlik görevlisiyle varoluş üzerine tartışır. ne yapmak istediğine dair bir cevabı yoktur. cevaptan sorusu olan, düşünen, araştıran ama asla yeterince öğrenemediğini düşünen bir karakter.
bu filmdeki performansı, david thewlis'e de cannes'da en iyi aktör ödülünü getirmiştir. özellikle güvenlik görevlisi ile yaptığı konuşma filmden de bağımsız olarak açıp izlenebilir, zihin açar, uyuyanı uyandırır.
- hiç ölü bir beden gördün mü? - sadece kendiminkini.
Güneşsiz bi' londra filmi. Bütün film dağılmış parçalarıyla sorunsuz bir şekilde anlaşılan puzzle gibi. 2 saatte hayat enerjini çekip almaya yetiyor. Filmdeki ruhların daha fazla çökemeyeceği düşünülürse hayatlarını bütün çıplaklığıyla göstere göstere yaşamalarında da bi' mahsur yok denebilir. Çöküşü yaşayan güruhla beraber dönemin sosyal statü farkları da açıkça görülmekte. zekaya olan hayranlık, sevgiye olan açlık.
varoluşsal derin bir sorgu içeren mike leigh filmi. Ayrıca 1993 cannes film festivalinde en iyi erkek oyuncu ve en iyi yönetmen ödüllerine de layık görülmüştür.
bir Mike Leigh filmi. insanlarin ucube, gecimsiz, issiz, ofkeli ve meczup olarak gordugu bir karakter uzerinden guzel bir modernizm elestirisi var. ve tabii ki david thewlis var. soyle adamlardan uretmek lazim.