led zeppelin şarkısı değil de, öncelikle john paul jones şarkısıdır. parça boyunca funk 'ın tüm güzelliğini ortaya serer jones. bas gitar nedir, nasıl çalınırın cevabını verir.
aynı zamanda, robert plant 'ın sesinin en güzel hallerinden birisini duyarız şarkıda. elbetteki hiç bir dijital müdahale yoktur ve o eşsiz çığlıklarla süslü eko, stüdyo akustiğinin eseridir.
davul partisyonları eşsizdir, inişli çıkışlı temponun içinde, özellikle de son bir dakikaya doğru giren blues esintili solo nefistir.
gelmiş geçmiş en güzel led zeppelin, ondan önce de john paul jones şarkısıdır kısacası.