terim anlamı "hukuk sistemi" olan, içeriği ise "kısıtlamalar cümbüşü" ya da "cehennemi dünya'daki 50-60 yıllık hayatının tamamında yaşamak ister misin, minnoş müslüman?" diyen ayetler ve hadislerin toplamı olan terim.
hocalar okulda biraz içine de girmişti şeriatın. özellikle fıkıh denilen belirsizliğin bu hukuk sisteminin belini her zaman bükeceğini, insan haklarını tanrı buyruğu adı altında pazarlamanın hiçbir insani normla bağdaşmayacağını söylemişlerdi. ben de şeriatı doğrudan bu dünya için değil, diğer dünya'ya islam üzerinden ulaşmak isteyenleri bu dünya'da rahat ettirebilecek bir sistem olarak algılamıştım. 1400 küsur yıl önce yazılmış ve gerçekliği muallak olan maddeler ile neredeyse 800 yıllık, belgeli, imzalayan tarafların apaçık ortada olduğu magna carta'daki "barolar kralın hükümlerine karşı çıkabilir" benzeri maddeler bile şeriatın vahimliğini ortaya koyuyor bence. şeriattaki cihat ve "kazanan her şey alır" mantığı bile ne o zamanın şartlarıyla açıklanabilir ne de bunca yüz yıl sonrasında bir gerçekliğinin kaldığına kanıt olarak sunulabilir.
idamın karşısına bile "vücut bütünlüğü" ile çıkılmasını son 50-60 yıldır sağlamış olan insan hakları ve evrensel hukukun yolu insanlığın sonuna kadar ulaşabilecekken, şeriatın toplumsal gelişim sınırlarından aşağıya yuvarlanmış ve yuvarlanmakta olan toplumlar için halen konuşulabilir olacağından deli gibi korkuyorum.
peşin edit: bu girdi hiçbir şekilde "dini değerleri aşağılama" ile ilişkilendirilemez. kendi fikirlerimi yazdım. "kamu barışını bozma" gibi bir amacım zaten yok. kendimi garantiye alayım da, n'olur n'olmaz.