bir müzik terimi denebilir, grup müziğinde sıklıkla kullanılır. şöyle ki, birkaç ünlü, alanında kendini ispatlamış grubun üyeleri bir araya gelip "kendi gruplarımızda çalmak bize yetmedi, gelin bir de beraber bir şey yapalım," diye yeni bir proje oluşturuyorlarsa, ancak kendi mevcut gruplarını da bırakmıyor, bunu bir nevi yan proje olarak sunuyorlarsa buna güncel müzikte "süpergrup" deniyor, grubun her üyesi tek başına "vay, o da mı bu grupta, yok artık..." dedirtecek kadar ünlü, ama diğer üyelerden öne çıkacak kadar ünlü de değilse.
zamanında ilk olarak cream için kullanılmış terim. günümüzde flying colors, chickenfoot, the winery dogs, sons of apollo, liquid tension experiment, transatlantic, osi, xyz gibi birçok progressive rock ve hard rock grubu süpergrup olarak görülüyor, hatta bu grupların pıtrak gibi çoğalmasından dinleyiciler genelde rahatsız olurlar "dikkatlerini dağıtıyorlar, esas gruplarına odaklanmıyorlar," diye, bense zevkten dört köşe olmuş şekilde "daha çok iş yapın, daha yeni işler yapın, evet!" diye çığlıklarla karşılıyorum, bence diğer görüş daha mantıklı çünkü bir noktadan sonra müzisyenler fazla dağıldıkları için tarzları teknikleşiyor. grup müziğinde süreklilik de önemli zira, elemanlarla müzikal uyumun ruhunu devam ettirebilmek için sürekli olarak beraber çalışmak gerekirken her üye devamlı başka işler peşinde oldukça üslupları virtüöz müziğine kayıyor, bu da güzel bir sonuç değil. yine de her süpergrup haberini "heyo, yeni bir oyuncak!" diye karşılayan benim gibiler de mutlu oluyor işte salak gibi, müzisyenlerin kolay kolay bırakacağı bir tutku da değil bu yenilik arayışı.