kemal burkay'a ait 1976 yılı tarihli bir şiirdir. şiir, rahmi saltuk tarafından bestelenmiş, şarkı haline getirilmiştir.
ben ki yalnızca sevmek isterdim
sizi, kırları, yaz akşamlarını
bir kadın eli gibi geçsin
isterdim saçlarımdan rüzgâr
bir hasan var orda dağ köylerinde
daha hiç okşanmamış
bir elif var saçları taranmamış
trahomsuz büyüsünler isterdim
öyleyse nedir bu prangalar
ben kimin ağlamasını istedim ki
yok ki benim kurşunlarım
dikenli tellerim, taş duvarlarım yok ki
bir türkü söylerim güneş vardır içinde
alınteri, toprak ve hayat
beni elleriniz ilgilendirirdi
gözleriniz, o hilesiz ve dost
öyleyse nedir bu prangalar
çocukları kılıçlara büyütmeyelim
çocukları ağlamaya büyütmeyelim
ağaçları küstürmeyelim kendimizden
bombaları çoğaltmasak sevinçler çoğalırdı
kinleri bilemesek ne güzel gülümserdik
istesek bölüşürdük doğan günü
birleşirdi ellerimiz ve türkülerimiz
istesek bölüşürdük bir dilim ekmeği
ama ne çoğalırdı yaprakların sevinci
ne mutlu büyürdü çocuklar
ben sizden bir maviyi gizledim mi
hangi denizleri kaçırdım sizden
hangi yağmuru, çiğ tanelerini
size şiirler getirirdim, nisan aylarını
yalnızlığımı getirirdim ısınmanız için
öyleyse nedir bu prangalar
ben kimin ağlamasını istedim ki
yok ki benim kurşunlarım
dikenli tellerim, taş duvarlarım yok ki
rahmi saltuk'un 1988 yılında yayımlanan "dostlara çağrı" albümünde yer alan bir şarkıdır. şarkı, kemal burkay'ın "prangalar" isimli şiirinden bestelenmiştir. şarkının diğer adı "ben kimin ağlamasını istedim ki". şarkının sözleri şöyledir,
-şarkı-
ben kimin ağlamasını istedim ki
yok ki benim kurşunlarım
dikenli tellerim, taş duvarlarım yok ki
-şiir-
ben ki yalnızca sevmek isterdim
sizi, kırları, yaz akşamlarını
bir kadın eli gibi geçsin
isterdim saçlarımdan rüzgâr
bir hasan var orda dağ köylerinde
daha hiç okşanmamış
bir elif var saçları taranmamış
trahomsuz büyüsünler isterdim
öyleyse nedir bu prangalar
-şarkı-
ben kimin ağlamasını istedim ki
yok ki benim kurşunlarım
dikenli tellerim, taş duvarlarım yok ki
bir türkü söylerim güneş vardır içinde
alınteri, toprak ve hayat
beni elleriniz ilgilendirirdi
gözleriniz, o hilesiz ve dost
öyleyse nedir bu prangalar
-şiir-
çocukları kılıçlara büyütmeyelim
çocukları ağlamaya büyütmeyelim
ağaçları küstürmeyelim kendimizden
bombaları çoğaltmasak sevinçler çoğalırdı
kinleri bilemesek ne güzel gülümserdik
istesek bölüşürdük doğan günü
birleşirdi ellerimiz ve türkülerimiz
istesek bölüşürdük bir dilim ekmeği
ama ne çoğalırdı yaprakların sevinci
ne mutlu büyürdü çocuklar
-şarkı-
ben sizden bir maviyi gizledim mi
hangi denizleri kaçırdım sizden
hangi yağmuru, çiğ tanelerini
size şiirler getirirdim, nisan aylarını
yalnızlığımı getirirdim ısınmanız için
öyleyse nedir bu prangalar
ben kimin ağlamasını istedim ki
yok ki benim kurşunlarım
dikenli tellerim, taş duvarlarım yok ki
(bkz: ferdi tayfur) un 1992 yılında yayınladığı albümüne ismini veren şarkıdır, müzik otoritelerince ferdi tayfurun sanat hayatının en iyi albümü olarak gösterilir. albümün bandrollü satışı 3,5 milyonken, korsanlar ile satışın 5 milyonu bulduğu kabul edilir. albüm arabesk müzik olarak nitelendirilemeyecek bir alt yapıya sahiptir, albümün hit olan şarkıları ise (bkz: emmoğlu), (bkz: sabahçı kahvesi), (bkz: geçen yıl), (bkz: bir bilsen) dir. prangalar şarkısını dinlemek isteyenler için; www.youtube.com/... ve şarkının sözleri Prangalar vurun ayaklarıma Kelepçeler takın kollarıma Uçurumlar kazın yollarıma Bırakmayın beni, bırakmayın beni Duymak istemem sesini Tutmak istemem ellerini Yeniden başlamaktansa Öldürürüm kendimi Sürgüleri sürün kapılarıma Umut bırakmayın yarınlarıma Sakın aldanmayın ağladığıma Bırakmayın beni, bırakmayın beni Duymak istemem sesini Tutmak istemem ellerini Yeniden başlamaktansa Öldürürüm kendimi Benim eskiden kalan bir alışkanlığım var Benim eskiden kalan bir gönül yaram var Hayatımı zindan etti söylediği yalanlar Bırakmayın beni, bırakmayın beni