gel gör ki bir beklentim olmayan bir insanla ikili bir ilişki kurmaktan nasıl söz edilebilir bunu bilemiyorum. birinden hiç bir beklentin olmaması demek o kişinin varlığının herhangi bir şey ifade etmiyor olması demek gibi düşünüyorum. arkadaşımdan zor zamanımda yanımda olmasını beklemeyeceksem nasıl arkadaşım olacak?
artık mutsuzluktan her şeyi birbirine karıştırdık, mutluluk için üretmeye çalıştığımız formüller sonsuza uzanan bir denkleme dönüştü gibi hissediyorum.
hesap yapmak en büyük hatadır. ilişkiyi oluşturan tema her neyse, o duygu mu önemli yoksa ilişkinin kendisi mi? mesela aşk. kendi haddini aşmak gibi bir şey aşk. ama biri senin hudutlarını aşarken sen bunun farkındaysan aldığın narkoz yetersiz demektir. “şu an sınırlarım aşıldı, şu an kırmızı çizgilerime doğru geliniyor” diyerek bunun farkında olmak hesap yapmaktır. o zaman duygudan çıkmış oluyoruz, panikleyip ilişkiye odaklanıyoruz. kendini var eden temadan uzaklaşmış bir ilişki hatalı sayılır bence.
koşulsuz, mutlak teslimiyet gerektiren bir duygu söz konusu olunca ilişki yaşamak çok zor.
çıkar ilişkilerinde de hesap yapmak hata. ilişki halinde durum tespiti zor oluyor. kendini zararda sanıp saygısızlık gibi korkunç hatalara düşebiliyor insan. hesapsız devam edilse ve sonunda zarara uğransa bile, bu zarar yolda yapılan hesabın faydasızlığı kadar olacaktır.
bizim insanımız açısından bakrsak ikli ilişkilerdeki en büyük problemimiz otorite sorunudur. cicim haftaları, cicim ayları geçtikten sonra, kişiler birbirleri üzerinde otorite kurmaya çalışırlar. bunu açıktan yapabilecekleri gibi pasif agresif bir şekilde de yapabilirler. kadın erkek üzerinde otorite kurmak ister, erkek kadın üzerinde otorite kurmak ister, otoriteyi kuramayınca da farklı şekilde davranmaya başlar, sesler yükselir, tripler atılır, gerekirse ilişkiler bitirilir veya zaaflar üzerinde tezgahlar açılır. kadın açısından bakarsak erkek üzerinde otorite kurmasının en kestirme yolu sekstir. seks kadının erkeği terbiye etmek ve üzerinde otorite kurabilmek için temel aracıdır. diğer taraftan da kadının erkek üzerinde otorite kurmasının bir diğer aracı da dindir. erkeğin otoritesinin karşısına daha büyük bir otorite olan tanrı otoristesini koyar bazen. zannımca kadınların, erkek otoritesinin karşısına koydukları en acayip çözümlerden birisi budur.
erkek ise doğrudan otorite savaşına girer, sözel, fiziksel şiddet de kullanabilir otorite tesis edebilmek için.
bunları doğru olduğu için yazmıyorum, fiili bir durumu tespit etmek için yazıyorum.
her ilişkide muhakkak otorite vardır ama o otorite paylaşılmalıdır ki sorun yaratmasın. bizdeki ilişkilerde otorite tek taraflıdır ve diğer taraf otoriteye karşı açık veya örtülü şekilde direnmektedir.
oysa aşk içerisinde otorite olmaz, zaten aşk kendisi anarşist bir duygudur. insanlar birbirleri üzerinde otorite kurmaya çalışmak yerine birbirleriyle güzelce geçinseler ilişkiler de normalleşecek. lakin bu kadar travmatik olan türk toplumunda bu iş oldukça zordur.
Karşındaki insanı değiştirebileceğine inanmaktır. İnsan değişebilir mi? Evet değişebilir ancak bu değişimi sadece kendi sağlayabilir. Karşınızdaki insanı değiştirmeye çalışmak ikinizi de yıpratmaktan başka bir işe yaramaz. Ya olduğu gibi sevin ve değişmesini bekleyin (değiştirmeye çalışmadan) ya da ayrılın olsun bitsin. Bu iki taraf için de en iyisi olacaktır.
Kendi yaşam kurallarına ve ahlaki normlarına hapsetme gayreti. 'insanları olduğu gibi kabul edin.' lafı var ya, bildin mi ? Heh, en sağlıklı önerge odur. Dünyayı yeniden keşfetmeye çalışmanın lüzumu yok.
çokça bilinen bir söz vardır; "insan politik bir hayvandır" buradan hareketle ilişkiyi her farklı x ve y kişisi için yepyeni bir düzlemde ele almak gerekir. [tabiiki berraklığınıza güvenerek ilişkiyi iki kişi (erkek ve kadın) olarak düşündüm. bunun artı ve farklı kombinasyonları için düşünce konforum pek müsait değil. yani hayatımda radikal bir değişikliği arzuladığım bir dönemdeyim diyemem.] oyüzden bir ilişkide yapılabilecek en ciddi hata, önceki deneyim ve tecrübelerinizi salt doğru kabul etmektir.
ve dahi ekşi'de yazsaydım şayet; (bkz: )nabza göre şerbet der geçerdim.
bir ilişkide yapılabilecek en büyük hata karşındakine kendinden daha fazla değer vermek ve umursamaktır. bu davranış kısa vadede size mutluluk sağlayacakmış gibi gözüksede uzun vadede ezilen ve üzülen taraf siz olacaksınız. sonuç olarak siz ona bağlanacak ve bir süre sonra onsuz kalma düşünceleriyle kendinizi çaresiz hissedeceksiniz.
"Fakat bırakın mesafeler olsun birlikteliğinizde. Bırakın dans etsin göklerin rüzgarları aranızda. Birbirinizi sevin ama aşkı pranga eylemeyin: Bırakın ruhlarınızın kıyıları arasında dalgalanan bir deniz olsun aşk."
Kişisel alan bırakmamak ve bağımlılık bence bu hatalardan..
Ekleme: bir bölümü sevilince tamamı da burada dursun dedim..
EVLİLİĞE DAİR
Sonra El Mitra tekrar konuştu ve dedi ki,
"Ya Evlilik üstadım?"
Ve o şöyle yanıt verdi:
"Birlikte doğdunuz
ve sonsuza kadar birlikte olacaksınız.
Ölümün ak kanatları ömrünüzü savurduğunda birlikte olacaksınız.
Evet Tanrı'nın sessiz belleğinde bile birlikte olacaksınız.
Fakat mesafeler bırakın birlikteliğinizde,
Ve bırakın göklerin rüzgârları dans etsin aranızda.
Birbirinizi sevin fakat aşkı pranga eylemeyin:
Bırakın ruhlarınızın kıyıları arasında dalgalanan bir deniz olsun aşk.
Birbirinizin tasını doldurun ama aynı tastan içmeyin.
Birbirinize ekmeğinizden verin ama aynı somundan yemeyin
Şarkı söyleyin ve dans edin birlikte ve eğlenin,
fakat birer başınıza olun ikiniz de,
Aynı müzikle titreseler de
ayrı ayrı duran telleri gibi lavtanın..
Yüreklerinizi verin fakat teslim etmeyin birbirinizin eline
Çünkü bir tek Hayat avucunda tutabilir yüreklerinizi
Ve birlikte durun ama yapışmayın birbirinize:
Çünkü ayrı durur tapınağın sütunları
Ve birbirinin gölgesinde büyümez meşeyle selvi."
Israr etmek, onu değiştirmeye uğraşmak, adam etmeye çalışmak, olduğu gibi kabul etmemek, Aşırı sevmek ya da aşırı ilgili davranmak, Gereğinden fazla kıskançlık göstermek,
En önemlisi vazgeçilmez olduğunu hissettirmek.kim olursa olsun eğer karşınızdaki insana böyle hissettirirseniz ilk vazgeçeceği insan siz olursunuz.
"hayatını vazgeçtiklerin belirler. bu yüzden bir karar alırken neyi seçtiğinden ziyade, nelerden vazgeçtiğini çok iyi sorgula."
-partnerlerden birisinin birisine kendi düşüncelerini empoze etmeye çalışması.
en son ilişkimde bunu yaşamıştım. sonucu pek iyi olmadı. işin kötü yanı, ilk aldığım kemanda onun evinde kaldı. almaya gidemedim de bir takım sebeplerden.*
-arkadaşların düşüncesini sevgilinin düşüncelerinin önünde tutmak.
godfather'ı izleyenler bilirler. michael da abisiyle bir nevi bunun gibi bir sebepten ters düşmüştü.
aralarında sevgi bağı olanlar aynı yolda yürümelidirler diye düşünüyorum.
iş ilişkisi ise; orada iş merkezli olduğumuzu unutmak, davranışları ona göre düzenleyememek
birinci dereceden aile ilişkisi ise, aileni değiştirmeye çalışmak ya da bireyselleşememek
akraba ilişkisi ise; sınırlı tutamamak -mümkünse girmemek-
eş/sevgili ise; her an her şeyin olabileceği bilincinde yaşayamamak, kendi alanını kaptırmak ya da alanına tecavüz etmek, güven, sevgi, saygı gibi duyguları abartmak.
çocuklarınla ise; onların birer birey olduğunu kabullenmeyip sahiplenmek,
doğa ile olan ilişkilerde; herhangi bir canlıyı kendinden hakir görmek
Hayatımızdaki tüm eksiklikleri o ilişkiyle doldurmak, tamamlamak istemek bence yapılabilecek en büyük hatalardan biri. Bir diğeri de ilişkiyi, bağlılık üzerine değil de bağımlılık, sahiplik üzerine temellendirmek.
şimdi bu ilk cümleyi okuyunca, "meh" dedirtebilir, doğrudur. ama tecrübeyle sabit.
bir insan, karşısındakine paranoya seviyesinde olmamak şartıyla hep şüpheci yaklaşmalı ve sorgulamalı. kendisine de böyle yaklaşıldığında ürküp kaçmamalı, aksine her defasında sadakatini ispat etmeli. aksi taktirde, bu iki kişinin birbiriyle yarıştığı ve sonunda kimsenin kazanamadığı bir müsabakaya dönüşüyor.
ha bir de tek taraflı alttan almak kısmı var. bi ilişkide sürekli bir taraf alttan alıyorsa, onun psikolojik tahribatı gerçekten inanılmaz boyutlarda oluyor. o veya bu sebeple bunun farkına vardığında buna maruz kalan kişi, en iyi ihtimalle bir öfke patlaması kaçınılmaz. bağlılık, alışkanlık, ten uyumu, ilgiyi/sevgiyi sevme durumu gibi konsorsiyum oluşan durumlarda ise, sonuç daha da felaket gibi oluyor.
ya bir de şey var. lan "mış" gibi yapmak her zaman o kadar kötü değil olm. senin için bir şekilde zahmet edilen bir durum var ise, hoşuna gitmese de "mış" gibi yapabilirsin lan. hayatının her dakikasını yalansız, riyasız yaşıyormuş gibi, ilişkide ne bu nobranlık allahsen? o seni mutlu etmek için götünü yırtmış, ne var ağzından üç kelime çıkıverse: "teşekkürler, seni seviyorum." hakikaten bu üç kelime için yapılan her şey ama, işte...
kıymet verdiklerimiz gün geldi, kendilerini istiridye içindeki incilerden farksız zannetti. bilmezlerdi ki ömürleri yok pahasına satılana kadardı.
o hoşlanmıyor diye yapmayı sevdiğin şeylerden vazgeçmek, o orada rahat etmiyor diye gitmeyi sevdiğin yere gitmemek, dinlediğin müziği dinlememek, onun hoşlanmadığı arkadaşını görmemek v.s
bir süre sonra bakarsın, "sen" yoksun bile.
karşında biri var ve o sana benzeyen biriyle takılıyor ve hatta mutlu değil! tüm bunlara rağmen.
niye? sen mutlu değilsen kimseyi mutlu edemezsin de ondan.
bu ilişki meselelerine bir elmanın iki yarısı gibi falan salakça anlamlar yükleyenler var.
manyak mısınız yaw. saçmalamayın.
birbirinden hoşlanmış iki kişi, birbirini seven iki kişi, aşık iki kişi... pehey.
sen olmayınca ne olacak tüm bunlardan.
sen yine git o gece erkek içmesine, ne bileyim kadınlarla alışverişe... neyse ne.
ezcümle bu tekrar;
aynı anda herkesi mutlu edemezsin.
sen mutlu değilsen hiç kimseyi mutlu edemezsin.
Kendini, mutsuz olduğun ilişkide bulunmaya devam etmeni gerektirecek herhangi bir duruma sokmak, Mutsuzluğun ilişkilerde bulaşıcı olduğunu unutmak, Gönül ilişkilerinde Karşındaki kişi elinle verdiğin en özel konuma sahip olan kişiyken ona sanki hesap vermek zorundaymışsın gibi hallere girmek, bir de bunun yanında zekaya hakaret eder gibi yalan söyleyecek konuma düşmek, İlişkiyi kıskaç haline getirip kurtulamadıkça kendini daha sıkışmış hissetmek ve sıkışmışlıktan atalet ile kurtulacağını sanmak...
Hepsi gençken bize de yapıldı, biz de yaptık. Yetişkinler bundan ders çıkarır, bu yüzden güzel hatalardır.