bizim insanımız açısından bakrsak ikli ilişkilerdeki en büyük problemimiz otorite sorunudur. cicim haftaları, cicim ayları geçtikten sonra, kişiler birbirleri üzerinde otorite kurmaya çalışırlar. bunu açıktan yapabilecekleri gibi pasif agresif bir şekilde de yapabilirler. kadın erkek üzerinde otorite kurmak ister, erkek kadın üzerinde otorite kurmak ister, otoriteyi kuramayınca da farklı şekilde davranmaya başlar, sesler yükselir, tripler atılır, gerekirse ilişkiler bitirilir veya zaaflar üzerinde tezgahlar açılır. kadın açısından bakarsak erkek üzerinde otorite kurmasının en kestirme yolu sekstir. seks kadının erkeği terbiye etmek ve üzerinde otorite kurabilmek için temel aracıdır. diğer taraftan da kadının erkek üzerinde otorite kurmasının bir diğer aracı da dindir. erkeğin otoritesinin karşısına daha büyük bir otorite olan tanrı otoristesini koyar bazen. zannımca kadınların, erkek otoritesinin karşısına koydukları en acayip çözümlerden birisi budur.
erkek ise doğrudan otorite savaşına girer, sözel, fiziksel şiddet de kullanabilir otorite tesis edebilmek için.
bunları doğru olduğu için yazmıyorum, fiili bir durumu tespit etmek için yazıyorum.
her ilişkide muhakkak otorite vardır ama o otorite paylaşılmalıdır ki sorun yaratmasın. bizdeki ilişkilerde otorite tek taraflıdır ve diğer taraf otoriteye karşı açık veya örtülü şekilde direnmektedir.
oysa aşk içerisinde otorite olmaz, zaten aşk kendisi anarşist bir duygudur. insanlar birbirleri üzerinde otorite kurmaya çalışmak yerine birbirleriyle güzelce geçinseler ilişkiler de normalleşecek. lakin bu kadar travmatik olan türk toplumunda bu iş oldukça zordur.