her göç, itme-çekme diye ayrılabilecek etkilerin tesiriyle gerçekleşir. itme etkisi ayrıldığınız yerin size yarattığı huzursuzluk, mutsuzluk, endişe gibi "olumsuz" etkenlerden; çekme etkisi verdığınız yerin vaadettiği/ sağladığı ekonomik rahatlık, izin verdiği toplumsal değerler gibi "olumlu" etmenlerden oluşur.
yalnızca itme etkisi güçlü bir göçün sonunda göçmenler vardıkları yerde asimilasyon, ekonomik başarısızlık, yakın çevrelerinin küçülmesi gibi sorunlarla uğraşırlar. 12 eylül döneminde batıya kaçan politik fişlileri buna örnek gösterebiliriz.
yalnızca çekme etkisinin güçlü olduğu bir göç, vardığı yer ile bağ kuramama, topluma karışamama, yalnızca benzerleriyle ilişki kurma ve gönlünde hep "asıl evi" saydığı yeri taşıma, dönme özlemi ile huzursuz olmaya yol açar. buna da ilk kuşak almancıları, amerika'da hayat kurup tek komşusunun adını bilmeyen, yıllar sonra hala "kordon'da rakı içmek vardı" diye iç çekenleri örnek gösterebiliriz. (bkz: izolasyon)
itme-çekme etkisinin beraber yaşandığı örneklerde entegrasyon yani "başarılı göç" daha hızlı ve güçlü geçekleşir