Ne yazık ki, ülkemizin tarihinden bir kez daha utanmamıza vesile olmuş, Madımak otelinde yakılan şair. Bugün doğum günüymüş de aynı zamanda. Doğum günü kutlu olsun, en sevdiğim dizelerinden birini de aşağıya bırakmak istedim.
“Kor düşseydi keşke yüreğime
Bu yine anlaşılır olurdu.”
Şiirleri aynı zamanda Sezen Aksu (El Gibi, Kavaklar), Vedat Sakman(Yol Şarkısı), Fazıl Say (Bu Kekre Dünyada, Düşerim), Zülfü Livaneli (Yangın Yeri), Kardeş Türküler (Kimliksiz Ölüler), Mazlum Çimen (Kuşlu Gazel) gibi sanatçılar tarafından da bestelenmiş şairdir.
edebiyat öğretmenimin üzerinde çalıştığı şairdi.. kitabın içine bakarken şiirin (bkz: yerleşik yabancı) üzerine notlar tuttuğunu gördüm. “ben eğilmem gündüz ama geceleri kanatırım kendimi” dizesinin altında şu yazıyordu: “iyi halt yiyorsun!”
(bkz: bu da böyle bir anımdır)
türkçemizden çıkan en iyi şairlerdendir. oysa ne güzel şairler çıktı durdu yıllarca dilimizden. nazım hikmet, ahmed arif, sabahattin ali. hepsininin hayatını zehir ettik. metin'i yaktık.
o günden beri,
omzumda bir kesik el, ki durmadan kanar.
ah kavaklar, kavaklar... acı düştü peşime ardımdan ıslık çalar.
yine büyük ustanın dediği gibi,
sevgilim aşk da çevreye uayr, susuzluk kaktüsü dikenle kaplar.
bak bazı kadınlar kaçmaz çorapların uzun bacakları olmuşlar.
ve bazı giysiler içinde çalımla merdivenden iniyor adamlar.
çocukların gül dudağında zift gibi yapışkan kara sakızlar.
öyle yalnızız ki bu panayırda sevgimiz durmadan bir taşı ovar.
sevgilim aşk da uyar çevreye ve kendine parlak bir yalan arar.
