bu başlık kişiye özel bir başlıktır
-
şunu fark ettim ki v. c. andrews'ın hikayeleri hep aynı tarzda ve sanırım kendisi travmatik bir gençlik dönemi geçirmiş.
ayrıca kendisi beni yazma konusunda epey motive etti. genelde arkadaşlarım "hep ben merkezli hikaye yazıyorsun, bence değiştirmelisin tarzını" diyordu. tabii ne bilsinler benim çoğu zaman gördüğüm rüyaları yazdığımı.
v. c. andrews'ın da hikayeleri hep ben merkezli olunca tarzımı değiştirmekten vazgeçtim. yine rüyalarım üzerinden hikaye yazmaya devam edeceğim. hem de hikaye yazıyorum ayağına rüya günlüğü tutuyorum fena mı?
en iyisi yarım bıraktığım romanıma tekrar başlayayım.