Gelişmemiş ülkemizdeki köyden kente göçün çarpık niteliği nedeniyle yarı-köylü, yarı-şehirli hale dönüşmüş; ne ekonomik olarak ne kültürel olarak köylü de şehirli de sayılamayacak bir noktaya evrilmiş toplumsal tabaka. Bu sui generis kesimler Kimi zaman yılın bazı zamanları köyde, bazı zamanları şehirde olurlar. Kimi zaman köyde tarlası, evi vardır; ama geçinemez ve gittiği şehirde ne evi ne barkı vardır. Çarpık Kentsel dönüşümlerden önce yoğun olan gecekondu bölgeleri bu yarı-köylü, yarı-şehirli özelliğin en önemli görünümüdür. Kültürünün, toplumsal yapısının, ilişkilerinin ne köylü doğu ülkelerinde ne de şehirli batı ülkelerinde klasik örneğini görmek zor. Toplumsal alana da yansıması farklı oluyor bu hususun. Yani köylülük sadece kırsal alandan gidişle yok olan bir durum değildir. İsteklerimize ve arzularımıza göre de yok olan bir durum değildir. Toplumsal ekonomik kategoriler keyfi olarak değişmez, çok farklı biçimlerde kendini dayatır.