başka ülkeleri bilemem, ama türkiye'de çoğu kişi tarafından pek de becerilemeyen eylem. tabi burada bahsi geçen tartışma, ağız dalaşı anlamında olan değil. tdk'ye göre tanımı "Birbirine karşıt düşünceleri karşılıklı savunma" olan eylemden bahsediyorum.
bir insanla makul ölçülerde ve mantık çerçevesinde tartışmaya çalıştığınızda, o kişinin bir anda kabalaştığına, üslubunu değiştirdiğine ya da küfrettiğine sıkça şahit olursunuz. genellikle kişilerin amacı "karşımdakinden öğreneceğim yeni bilgi doğrultusunda belki bakış açısı değişen ben olurum" şeklinde düşünmekten ziyade "ben buna görüşümü mutlaka kabul ettirmeliyim" şeklindedir. bu yüzden, eğer görüşünü karşısındakine benimsetmeyi başaramazsa yavaş yavaş çileden çıkar ve en ağır hakaretleri kullanmakta bir beis görmez. iş bu mecraya dökülünce de kişi ister istemez iletişimi kesme yoluna yönelir. işbu nedenle tartışmalarda kötü üslup kullanmakla amaca asla ulaşılmaz. tatlı söz ise her zaman yılanı deliğinden çıkarır.
bazen insanlarla fikir tartışması aşamasına bile geçmeden küfür yediğiniz bile olur. mesela kırmızı rengi sevmiyorsunuzdur. bunu bir yerde belirtirsiniz ve mesaj kutunuza her an cümbür cemaat tüm sülalenizi işin içine karıştıran bir mesaj düşer, çünkü sırf o küfürleri eden seviyor diye, siz de kırmızıyı sevmek zorundasınızdır(!).