dalga geçmek için, kendilerince altında bir alayla yıllarca bana ettikleri bir kelimedir snob. anlamını bilen bilmeyen, yanlış anladığı şekliyle ve hatta doğru bildiği şekliyle laf sokmak için bana söylenip durdu bir takım kimseler tarafından.
aa la campanella gelmez bizle öyle yerlere. eee snobluk başka tabii. yok yemez o yerde o, halka düşmez tabii.
takmadım. benim bazı hareketlerimin kaynağı sadece tedbirdi oysa ki.
bu ülke topraklarında çocukluğunu ve ergenliğini geçirmiş, farkındalık hissi biraz fazla olan, bazı bazı da obsesyonları bulunan herkes benim gibi davranıyordur ya da davranmıştır.
12 eylül döneminde annesi yapılan işkenceler sonrası intihar etmiş, babası hapiste bir çocukla büyüdüm ben. bırak bir şeyler yapmayı, düşünmenin bile birileri isterse suç olabileceğini o zaman fark etmiştim. her şey bazı insanların insiyatifindeydi ve genel olarak bu bazı insanlar hep yetersiz, donanımsız ve cahildi. biraz okuyan araştıran her çocuk bunu anlayabiliyordu aslında. ama hemen hepsi normalleştiriyordu her şeyi. ben yapamadım.
mesela ulaştırma bakanı olacak kişiler neden gelişmiş ülkelerde mühendislerden vs seçiliyordu da bizde önüne gelen oluyordu. bu düzenin asla değişmeyeceğini fark etmek için de müneccim olmaya gerek yoktu.
şoför uyuyakaldı otobüs kaza yaptı 10 ölü haberleriyle dolu gazeteler görürdüm. düğün konvoyu zincirleme kaza yaptı aynı aileden 14 kişi hayatını kaybetti. okulda dağıtılan sütler bozuk çıktı 50 çocuk zehirlendi. üniversitede sandviçteki mayanozden zehirlenen 4 öğrenci hayatını kaybetti. içkili mekanda içtikleri rakı sahte çıktı 2 ölü. doğalgaz kaçağından ölen gençler toprağa verildi. sokaktaki suya bastı elektrik çarptı. yürürken kafasına düşen dükkan tabelası yüzünden hastaneye kaldırıldı. yoldaki açık kapaktan düşen çocuk kurtarılamadı...
bana diyorlardı ki hadi gel kayağa gidelim. yok diyordum olmaz, yapacaksam "kış sporu" yurtdışında yaparım. gel şurada içelim, yok orada içmem gideceksek şuraya gidelim yoksa bize gelin. gel bilmem ne sahnesinde oyun varmış tiyatro izleyelim, yok oraya gelmem oranın tek çıkışı var. gel antalya'da telefiriğe binelim nefis manzarası var, yok gelmem. gel şu otele gidelim iki gün tatil yapalım, oranın bahçe odası yok, bütün odalar ana binada kalmam orda. gel o zaman çadır yapalım, türkiye'de çadır tatili yapmam.
işte bunların adı bir süre sonra snobluk oldu çıktı. çıksın. memlekette kıçını koruyacak kimse yok, al takke ver külah. sen apayrı bir dikkat kesilmek zorundasın. hali hazırda hayatındaki riskleri arttırmadan bile tehlikedeyken bir de fazladan riskler almak bu ülke içinde akıllı işi değil. yaşamayalım mı? yaşayın. ama 4 yapacaksanız 1 yapın tam yapın güzel yapın.
isviçre'de (anlattım mı bilmem) kayaktayken bir arkadaşımız tamamen kendi hatasından kolunu kırdı. acilden aradık ulaştık. (aramamız 5 saniye sürdü) durumu anlattık. adam dedi ki "hayati bir durum olmadığı için sizi bekletmemiz gerekiyor" tabii dedik, şurdayız, ne kadar bekleyeceğiz. adam dedi ki 6 dakika. 6. altı. ve 4 dakika kadar sonra geldiler.
bundan iki sene önce enkazların altında bağıra çağıra günlerce bekleyerek öldü insanlar. sizi biraz bekleteceğiz sevgili depremzedeler. belki gelmeyiz de kim bilir.
göl kenarında su içen ceylanın dikkati ve ürkekliği var ya, işte o dikkat bile bizim ülkemizde yetersizdir. o dikkatin kat be kat fazlasıyla ve manyakça risk analizi yaparak yaşamalısın.
elimizdeki tek "oy " gücüyle bunu yapamadığımız belli. zenginler öldü oh diyen insanları gördüm. kader ne yapacaksın diyenler var.
maalesef çok acı bir sürece girdik, tüm ailesini orada kaybeden, evladını eşini, kardeşini aynı yerde kaybeden bir kadın var hayatımda. ona ulaşabileceğimizi veya bundan sonra yaşayabileceğini sanmıyorum. şimdi ben ve dostlarımız küçücük çocuklara arkadaşlarının kayıplarıyla başa çıkarken destek olmaya çalışacağız.
ruhlarındaki ve bizim ruhlarımızdaki onlarca travmanın tek ama tek sebebinin "liyakat" olması nasıl acı değil mi?
evet bu durumda ben snobum ama bu ve bunun gibi olaylara izin verenler göz yumanlar siz hepiniz şerefsiz haysiyetsiz birer orosbu çocuğusunuz.