doksanların başında çevrecilik moda olmaya başlayınca çıkartmışlar. hazır nükleer savaş korkusu da tam bitmemiş, mad max ayarında dünya yapmışlar. çevreci mesaj, savaş karşıtı mesaj, ırkçılık karşıtı mesaj... firma olarak batıyoruz, bir de politik deneyelim demişler.
neyse burası mis gibi dünya, önce masmavi sonra yemyeşil. hafiften küresel ısınma var yani. büyü yokken hint fakiri gibi bir herif büyüyü buluyor. ama büyü yaparken sağındaki- solundaki otu, böceği, ormanı kurutuyor. sonra büyücü öğrenciler yetiştiriyor, dünyaya demokrasi getiriyorlar.
bunlar büyü yapa yapa gezegeni kurutuyor, koca gezegende 3-5 tane şehir kalıyor, gerisi silme çöl. bu arada millet huysuzlanınca konu dağılsın diye, "hep medeniyetsiz ırklar yüzünden" deyip soykırıma girişiyorlar. cüceleri müceleri kıyıp geçiyorlar. e sonunda çekirge basıyor. gerçekten, isteyen çekirge oynayabiliyor oyunda.
metal zırh giyemezsiniz, o sıcakta büryan kuyusuna girmiş gibi pişersiniz. büyü yapınca da beddua alırsınız. halk da cahil, taşlıyor sık sık. üstte çul yok, kıçını yıkamaya su yok, yanında anca dev çekirge var. epik fantazinin tersi yani, sefil fantazi.