Muhtemelen tüm yakın doğu tanrıçaları arasında en önemli ve etkilisi. savaş ve aşk, bereket, bahar, doğum, evlilik, av, kader tanrıçasıdır. Aslan, boğa, ejderha ve güvercin kutsallarıdır. Sekiz köşeli yıldız sembolüdür. savaş, cinsellik ve sevgi tanrıçası niteliği ön plandadır. Sümer tanrıçası inanna ile büyük benzerlikler taşır. Onunla mitlerde çoğunlukla ay tanrısı sin ve gökyüzü tanrısı anu'nun kızı olarak karşılaşırız. Antik Mısır'da şifa tanrıçası olarak gozükür ki bugüne kadar ulaşan yazılı bir kaynağa göre diş apselerinden muzdarip iii. Amenhotep ağrıları geçsin diye ninova'dan iştar'ın bir heykelini ödünç alır.
Babil yazıtlarında dünyanın ışığı, tanrıçaların tanrıçası, zaferin hanımı, günahların bağışlayıcısı, kanun yapıcı gibi isimlerle anılmıştır.
Eşi/sevgilisi/oğlu tammuz'u ölümden geri getirmek için yeraltı dünyasına iner. iştar'ın bu yolculuğundan sonra ne inekler ne eşekler ne de insanlar çiftleşmezler, kuraklık ve bereketsizlik çöker dünyaya.
Tanrıçanın yeraltına inmesi ve sonunda tammuz'u her yıl altı aylığına da olsa yanı başında tutabilmesi insanlar tarafından her sene üç gün süren bir festivalde tekrar sahneye koyulmuştur. Festivalin bitişi ve kurban veriliş ile birlikte yeni bir sene başlar çünkü efsaneye göre tammuz yeryüzüne çıkmış, yeniden can bulmuş ve böylece doğa da canlanmıştır. Yeni yılın ilk günü nasıl ki iştar ve tammuz birbirlerine kavuştularsa kral da tanrıçanın yeryüzündeki temsili olan hierodule (tapınak fahişesi/kölesi) ile tapınağın gizli odasındaki gerdek yatağında birleşerek hieros gamosu canlandırır.