-
Mapus yatmayan birine bile yalnızlık ve hüzünlü hissettirir. Sanki avlunun yüksek duvarlarından aşabilen, demir parmaklıklar süzülen o güneş hüzmesini takip edersin gözlerinle. Hani oraya ait değilsin ama memleketin gibi sahiplenirsin pencerede görebildiğin manzarayı.