Sanat dünyasında filmi romanından daha başarılı görülen nadir eserler arasında olan yapıt. Ben de 1962 yapımı olan versiyonu izlediğimde Nabokov'un soğuk ve soluk ama bir o kadar da dolu üslubunu, donuk duygu geçişlerini, karakterlerin karanlıkta kalmış korkutucu geçmişlerinin bize göz kırpan ince hatlarını sezebildim. Bunun en önemli nedeni tabiki de senaryonun Nabokov'a ait oluşu. Filmin daha başarılı görülmesinin nedenini salt sinematografiye bağlamak yanlış olur kanaatindeyim fakat filmin bir çok yerinde durdurup screenshot aldım o kadar güzel temalar vardı yani. Kitaba gelince, kitabı okumadım fakat aynı yazarın 'The Luzhin Defence''ini okudum ve yukarıdaki üslup çıkarımlarını buna dayanarak yapıyorum. Bu kendine has üslup her yerde tanınacak cinsten, filmde bile.
Kitabı filminin gölgesinde kalmış başka bir eser için (bkz: the shining)
kubrick'in 1962 yılındaki ilk uyarlamasının senaryosunu nabokov bizzat kendisi yazmıştır. adrian lyne'in yönettiği yeni versiyonunun, romana, kubrick'in filminden daha sadık olduğu şeklinde reklamı yapılmış olsa da, kubrick versiyonunun, romanın özünü daha iyi yakaladığı şeklinde eleştiriler yapılmıştır..