kızmak anlık birşeydir, bir öfke patlaması yaşanır, muhatabına yönelip o öfkeyi boşaltırsın da. kızıp bağırdığın kavga ettiğin insanla devam edebilirsin çünkü öfke kusulur ve fazla iz bırakmaz. kırılmak daha farklı. hafiften başlar, durdukça büyür, iz bırakır, insanı içine döndürür. çoğu zaman kıran insandan sessiz sedasız uzaklaştıran bir duygudur. bir daha eskisi gibi olmaz.
kızmak duygusunun hakim olduğu ruh agresif ve mücadelecidir, henüz geri çekilmemiştir. Dönüştürücü olabileceğine inanmaktadır. Gücüne güvenir burada, harekete geçme isteği barındırır. Hesap sorabilir, tartışabilir, cevap verebilir. Hala savaş alanındadır. Tekrar kazanmak için veya benliğini, egosunu, çıkarını korumak için kendini savunmak için girişilmiş olabilir. Hayatta kalma refleksi gibi bir iletişimi dostluğu aşkı canlı tutabilmek adına olabilir.
kırılmakta bir kopuş ve vazgeçiş vardır, mücadele bırakılmıştır,edilgendir. duygusal olarak alınan yara ile mücadele alanından geri çekilinmiş iyileşmeye veya iyileşmeyip ölümü beklemeye geçilmiştir. Bir dostluğun bir aşkın bir iletişimin iyileşmesi, veya yaranın organın kesilip alınması, veya ölüm.
Ve kırılmanın en büyük anlamı bence "gel sar yaralarımı" dır. Seninle mücadele edemiyorum veya etmek istemiyorum. Vazgeçmiş de değilim. Sen iyileştirebilirsin beni.