Limon konyasından bıkkınlık geldiği için rebul'un cep boy lavantasına sardım. eyüp sabri de hanımeli ve eeeen sevdiğim yasemin kokulusunu yapmış. Artık çiçek kolonyası kokuyorum limon yerine.
Bir zarflı virus olan coronaya karşı güçlü bir silah. Efendim elinizi yüzünüze burnunuza götürmeyin. Haa illa götürecekseniz yanınızda kolonya taşıyın, ele önce kolonya sürün sonra burun karıştırın.
köln suyu denilen, hoş kokulu sıvıdır. neden köln suyu dendildiğine gelirsek, 1690 yılında almanya'nın köln şehrinde Jean Paul Feminis isimli bir seyyar satıcı hazımsızlığa karşı bir karışım yapmış ve ilaç olarak satmaya başlamıştır. insanlar aldıkları bu sıvıyı ya şaraba, ya şeker üzerine damlatarak ilaç niyetine kullanırken feminis bu suyun reçetesini Giovanni Antonio Farina'ya vermiş. giovinna da bu suya lavanta eklemiş ve modern kolanyanın temelleri atılmış.
18. yüzyılda kozmetik alanında kullanılmaya başlayınca burjuvanın ağır kokulu parfümleri arasında liderliğini ilan etmiş.
Cocukken kafamiza dokturtugumuzde "sacin beyazlar olm" derlerdi... hala beyazim yok. Kesin bilgi yayalim. Rahat rahat dokun cocuklarin kafasina bir bok olmuyor. (Bir iki timarhaneye girmisligim var ama kolonyadan diildir di mi lan?)
geçmişte yenisini almak yerine eski şişesini mahalle bakkalından ya da eczaneden doldurttuğumuz misafir zamazingosu. evet böyle bir şey vardı. seksenler-doksanlar bir garipti. şimdiki gibi dört yandan plastiğe boğulmadığımız zamanlardı, tüketim şekli hemen her şeyi kullanıp atmaktan ziyade geriye kalan ambalajını da değerlendirme üzerineydi ve elbette kolonya şişeleri de camdan yapılmaydı. misafir gelmeden hemen önce evde azalmış ya da bitmiş kolonya şişesi çocuğun eline tutuşturulur, bir koşu bakkala ya da eczaneye dolum için gönderilirdi zira misafir geldiğinde şeker ve kolonya tutmadan olmazdı.
kolonya doldurma cihazları vardı. çocuk aklımla bana çok bilimsel bir aletmiş gibi gelirdi. içinde renk renk kolonyaların olduğu yan yana dizilmiş üzerinde pompalar, bilmemne ölçekleri, borular olan şişman şişeler sanki bakkala değil de bir laboratuvara aitmiş gibi görünürdü şöyle bir şey
camdan yapılma kolonya şişeleri ise fazla minik bir evlat olan benim için ağır bir eşyaydı ve annem iki defa beni bu göreve gönderip ikisinde de kırık kolonya şişesinin kapağıyla döndüğümü görünce vazgeçmiş, dolum işlemlerini kendisi yapmaya karar vermişti. daha ilginç olanı bu aletlerin nasıl kullanıldığını hiç göremedim. tezgaha boyum yetişmezdi ve lanet bakkal kaşla göz arasında bir şeyler yapıp doldururdu hep.
bir de misafirlikte annemlerin ellerine, nedense benim de kafama dökerlerdi bu zımbırtıyı. bir de bana farkettirmeden sırf pisliğine bunu yapan bir abla vardı ki kendisi yüzünden kaç defa kafamdan dökülen kolonya gözlerimi yakmıştı. karşıma geçip gülerdi bir de dengesiz. limonlusu özellikle çok yakardı gözümü. ama hepsinden öte şu tütün kolonyasının kokusu hala sinirlerimi bozar.
şimdilerde cam şişe kolonyalar nadir olsa da mevcut ama dolum yapan bir yer var mı bilmiyorum, sırf nostalji olsun diye değil, şu aletin kullanım şeklini görmek için evdeki ağır cam şişeyi kolonyalatmak istiyorum. derde bak, aklım fikrim yerinde değil demek...
çok tuhaf adetlerimiz vardı eskiden. gelen misafire kolonya dökülürdü. çocukların ise başına dökülürdü. hasta ziyaretine giderken hastaneye kolonya götürülürdü. hatırlıyorum da yetmişlerde filan allahın günü kolonya reklamı olurdu televizyonlarda. pazar büyüktü çünkü. pereja, boğaziçi, selin, eyüp sabri tuncer, leda, duru, müjde ar ve fuar kolonyası. kolonya dökme adeti unutuldu, reklamları bitti. yine de bayram öncesi migroslarda kasanın yanına yığın yapıyorlar.
Sanıyorum kelimenin geliş yönü burası, olmadı köln'ün adı kolonyadan geliyordur. Bir de sanırım kolonyadan ziyade kolonyağı. Yani colognenin telaffuzu kolonyağı olarak dönüyor ağızda, en azından benim ağzımda. İşler karışık anlayacağınız.
Ben özellikle yeşil limondan (lime) yapılma kolonyaların hastasıyım.