Hayatı boyunca hiç emek vermeyen kadınlar kutlayamıyor mu? Ne bileyim doğmuş, büyümüş, hiçbir işini kendi yapmamış kadınlar. Bence istihdam sağlıyorlar. Onca işi o yapmıyorsa kim yapacak? Birilerine iş vermiş. Sözlerimi sonlandırırken kutlayabileceklerine kanaat getirdim.
öncelikle yazacaklarım kulzos'ta yazılanlardan bağımsız. genel bir eleştiri niyetiyle yazıyorum.
clara zetkin'in 8 Mart 1857 tarihindeki tekstil fabrikası yangınında ölen kadın işçiler anısına 8 Martın dünya kadınlar günü olmasını önerdiği gün. dikkatinizi çekiyorum, "emekçi kadınlar günü" değil, sadece "kadınlar günü." Clara Zetkin bile hiçbir ayrıma gitmemiş, bizde her sene aynı patırtı: vay sen emekçi misin, yok öteki koca parası mı yiyor, bir yerlerde şeyma subaşı olacaktı, (joker gibi bir şey oldu o kadın, her boka şeyma yapıştırılıyor artık) ev içi emek vardır tamam mı, yok sosyal medyada paylaşılmasın, yok kutlanmasın anılsın, eylem yapmak isteyen kadınlara ve translara polis saldırdı, ya biz erkekler olarak neden kadınların eylemlerine kabul edilmiyoruz (tacizciler üşüşmesin diye olabilir mi süper zeka?) vıdıdı vıdıdı... yemin ederim herkes bi sussun artık diye bağırıcam, çok az kaldı.
kadınların maruz kaldığı fiziksel ve cinsel şiddetin haddi hesabı yok. ekonomik psikolojik şiddet mevzularına girmeyeceğim, o kısım erkeklerin de başında aynen var çünkü. sadece bir gün en azından bir yandan över gibi yaparken öbür yandan ayrımcılığa girişmese de kimse, 8 martı kutlayan kutlasa, anan ansa, belirli konulara dikkat çekmek isteyen çekse, eylem yapmak isteyen yapsa. olur mu, asla kabul edilebilemez.
8 Mart 1857'de olan olay feci, eyvallah da, bizim ülke olmuş zaten mezarlık. sınır kapılarına selvi ağacı dikilmesini öneriyorum, ülkeye giren herkes nereye girdiğini bilsin. katliam, ölüm, kıyım olmayan gün mü var şu memlekette? her gün ağlayalım canına yanayım, her gün bir şeyleri analım. şöyle bir ülkede doğup büyüyüp de 160 küsur yıl önce dünyanın bir ucunda yaşanmış olaya göstermelik üzülür gibi yapamıyorum, sorry not sorry. tamam, 8 martın sosyal medya şovuna dönüşmesine gelişen tepkiyi anlıyorum, sosyal medya şovuna dönüşen her şey zaten tepkiyi hak ediyor da, şuna her sene anma düzenlememi bekleyen kafayla orta okulda "iyi bir müslüman peygamberin ailesini de çok sevmeli" diyen din hocasının kafası aynı yemin ederim. tanımam etmem peygamberi de ailesini de, ölmüş gitmişler bin beş yüz yıl önce. sevemiyorum diye üzülmüştüm bi de salak gibi. kafamın içi çingen çadırı gibi, neresinden ne çıkacak belli değil allah da kahretmesin. özetle ben dünya emekçi kadınlar gününü ayrımcılık olarak görüyorum ve dünya kadınlar gününü kutluyorum. yolunuz açık, keyfiniz yerinde olsun kız kardeşler.
sosyal medyadaki meriçleri ayıklama turnusolu olarak güzel bir gün, çünkü sosyal medya şu anda belki verir umuduyla karşı cinsine yalakalık peşinde olan meriçlerle dolu. aynen babacım, dünyadaki her güzel şey kadının eseridir.(!)
Son durumu pek karmaşık gün. Tüm batı tarihi öznel deneyimin tarihidir derler ya hani, bazı kel Fransızlar bunu söyler en azından.
Akıl, akıl olmayan üstünde konuştukça delilik; batı Doğu üzerine konuştukça doğululuk; erkek kadın üzerine konuştukça kadınlık deneyimleri kurulmuştur. Feminist rivayet odur ki Kırmak da mümkündür bu deneyimlerden kadınlık olanı. Postmodernist rivayet odur ki aklın düsturları bizi çok da bir yere getirmedi, kırmak mümkündür bazı akıl denen dayatmaları.
İşte son durumda daha karmaşık, göz kamaştırıcı, kafa bulandırıcı ve benim sevdiğim bir şeye geldik. Kadının kadın üzerine konuşmasıyla kurulan kadınlık deneyimi. Özetle soru şu emekçi olmayan kadınlar kutlamalara dahil mi? Transeksüel kadınlar dahil mi? Prekerleşmiş kadınlar dahil mi? Ne de olsa klasik emekçi tipi pek bir azaldı yerini prekerler almadı mı?
Deneyim değiştikçe, yani bir Fransız kelin dediği gibi tarihsel a priori değiştikçe deneyim yeniden kuruldukça söylem yeniden tartışılmaz mı? Söylem, sözler, fikirler, kurumlar, davranışlar vs hepsini kapsar burada. Özetle deneyim değiştikçe söylemler ne durumda? Eylem mi? Eylem kalmadı dostum. Eylem Twitterda gırtlaklandı. Eylem üzerine kavga edilecek bir şey değil. Kavgaya değmez. Kavgaya değer olan söylemdir. Söylem fetiş nesnesidir. Neyse bu konu başka?
Kadınlık deneyiminden ve söyleminden haberler gerek.
Bir kutlama, şenlik, çiçek alıp verme, kadınlara pozitif ayrımcılık yapma günü olmadığının anlaşılmasını ve tüm insanların "kadın hakları, üretim, emek, eşitlik, dayanışma" kavramları üzerinden tüm canlı haklarına doğru bilinçlenmesini, evrilmesini, devrilmesini umduğum anma günü.