redd'in 4 mart 2016 yılında piyasaya sürdüğü, 12 şarkılık nefis albümü. tam 9 sene olmuş, alın işte acımasız zaman.
bu albüm hakkında bir yorum okumuştum/duymuştum. "ulan evet, albüm hakkında en iyi bu yorum o yorum işte!" demiştim. tam olarak nerede karşılaştığımı anımsamıyorum, biraz bakındım ama bulamadım. aklımda kalanları yorumlarımla yazayım:
bence erkeksi bir albüm. bir erkeğin aşık olduğu kadından terk edilişini yaşayarak dinliyor gibiyiz. redd bu konuda hepimizin ağzına tükürmüş. kalpsiz romantik ile o aşk acısından çıkmayla bi' kabullenemeyiş görüyoruz sanki. onlar bile üzülürler ile o mayhoş depresifliği ve karşı tarafı suçlamayı biraz daha tadıyoruz. bugün herkes ölsün istedim ile özleme itirafını duyuyoruz, aşk acısının üçüncü evresini yani. senden vazgeçeli çok oldu ile tekrar o ilk evreye dönüşün kabullenişini dinliyoruz bu kez. itiraf ile erkeğin o kendi kendine kabullenemediği şeyleri itiraf ettiği o ana gidiyoruz. ve kapanış hala seni çok özlüyorum
albüm üzerinden sosyolojik yorum yazılacağını düşünemezdim, kaldı ki bunu oturup bu direkt erkeksi bir albüm olarak nitelendirmemin sebebi de şu; biz kadınlarda bu ayrılık evresi pek aynı işlemeyebilir. kadınlar ilk önce ağlar, kabullenir, geri dönmek ister ve yolunu çizer. ıssız adamlar ise tam olarak bu albüm gibidir.
edit cansever: bu şarkıları kadın vokalden dinleseydim, belki kadınsı bir albüm derdim. şu an düşününce pek de emin olamadım kendimden.
işte bu yüzden nefis bi' albüm. bahsettiğim o yorumu bulursam direkt buraya bırakırım.