Kedilerle aram iyi olduğu için bazen "tanıdık kedi var mı" diye soran oluyor. Renk veya cins belirtenlere "yok" diyorum. Pat diye söylüyorum evcil hayvana yuva olamayacaklarını.
"Sahiplenmek istiyorum" diyene de "sahiplenemezsin" diyorum.
Lütfen "sahiplenmeyin"
Lütfen "ücretli sahiplenmeyin"
"E ama barınaklardan bile ücretli alınıyor" diyebilirsiniz.
instagram üzerinde bir çok yuvalandırma hesabı var, onları takip edin: Örnek:
Genelde evcil bir hayvanın ücret karşılığı satılmasıdır. Çünkü sahiplendirme demeye dilim varmıyor. Bunu yapanlar benim gözümde gösteriş meraklısı insanlar olarak canlanıyorlar, bunun önüne geçemiyorum. Belki de geçmek istemiyorum.
Bir arkadaşım cins bir kediyi ya da bazı insanların gözünde para eden bir kediyi sahiplenmek istemişti. Sahibi ise başkasına söz verdiğini ve yapabileceği bir şey olmadığını söylemiş ona. Sonucunda söz verdiği kişiye vermiş ve o kişi de iki gün sonra, aynı kediye "ücretli sahiplendirme" olarak yüksek bir paraya ilan açmıştı. Mide bulandırıcı bir şey ama yapacak bir şey yok. Çünkü insanlar vicdanlı olmadıkça ve bu ücretleri ödemeye razı olduğu sürece bu durum devam edecektir.
Sonuç olarak; evcil hayvan sahiplenme ciddi bir sorumluluktur. Yeri gelecek uzun süre onu bırakıp bir yere gidemeyecek, yeri gelecek onu kendinizden daha çok düşünecek, belki de yanınızda sürekli olan tek canlı ve dostunuz olacaktır. Bu yüzden dostunuza biçtiğiniz şey "para" olmasın.
hayvan sahip olmanın zor olduğu ve hayvanların yüksek değer gördüğü ülkelerde hayvan fiyatları da yüksek. barınaktan bile alsan büyük miktarlar ödüyorsun. lafa gelince herkes "para mühim değil sevgi önemli" ama genel manzaraya baktığında ücret arttıkça toplum genelinde hayvana verilen kıymet de artıyor.
üzerinden sağlam tartışma konusu çıkacak bir fenomen. aynı zamanda yukarıda da denildiği gibi iki ucu boklu değnek. talebi olan bir şeyin mutlaka üretimi ve doğrudan veya dolaylı olarak ödemesi yapılıyor. etik boyutu ise daha karmaşık zira bir çiftliğin "sağlıklı" koşullarda hayvan üretip, söz konusu "nitelikli" ırkın varlığını sürdürmesine katkıda bulunması ve bundan para kazanması çok dehşet bir şey değilmiş gibi geliyor kulağa. fakat aynı zamanda "insana benzeyen" bir hayvan olarak bir köpeğin, ürünleştirilip kâr amacı ile resmen satılıyor olması, sezgisel bir ikilemde bırakıyor insanı.
