çalışmayı gerektirdiğinden olsa gerek türkiye'de büyük çoğunluğun zorlandığı eylem.
artık nasıl alıştıysa insanlar minimum emek sarfederek maksimum yarar sağlamaya, günde 30 dakikasını kelime öğrenmeye ayıramıyor.
"ama çalışıyoruz, işimiz gücümüz var!!!"
hayatımda örnek aldığım insanlardan biridir marty friedman.
bakın bu adam konserlere çıkmadan, kuliste oturup japonca çalışan bir adam. iki dakika boşluk bulsa hemen japonca çalışıyordu. adam süper gitarist, istediği ülkede iş bulur ama bu adamın amacı japonya'da çalışmaktı ve sırf bunun için japonca öğrendi adam. istese japonca bilmeden de giderdi japonya'ya. marty friedman gelmiş, kim reddedebilir ki böyle bir adamı?