Hakkında benim de aklıma gelen bir fıkra:
Bir adam sürekli amk diyormuş. Bir gün kapısına azrail gelmiş demiş ki üç kere daha amk dersen canını alacağım.
Adam tamam demiş korkudan. O günden sonra dikkat etmeye başlamış ağzına ve diline.
Bir gün bakkala ekmek almaya gitmiş ve tam bakkaldan çıkarken yolda süratli giden bir araç üzerine su sıçratmış. Dayanamamış ve
"Senin amk ben!" Diye bağırmış.
Sonra amk dememesi gerektiğini hatırlayınca da şöyle demiş:
"Anaaa ben amk demeyecektim mk! "
İlk defa çocukluğumda duymuştum birinden yarılmıştım mk.