İlişki durumum gibi olan seçim. Sürekli "Lan acaba bu sefer olur mu? " Diye ümitlenip hüsranla bitiyor hep.
Ve her seferinde klasik Aziz Nesin ve Ömer Hayyam alıntıları ile, "Bu ülkeden bir bok olmaz. " İle ve "Bu ülkeden gidecem. " Lafları ile bitiyor sonu.
Sonra yine ümitleniyoruz ve yine hüsran.
Bu ülkenin temel sorunu, kim nasıl ayarladı bilinmez ama, kampların asla ve asla yer değiştirmemesi.
Sayı olarak Total muhalif insan daha fazla aslında kağıt üstünde ama o muhalif kesim asla bir kesimde yer almıyor.
Şimdi mesela Atatürkçülüğün ve Türkçülüğün son kalesi olarak görülen Ata İttifakı adayı Sinan Oğan ikinci tur için hala pazarlık konuşuyor. Milliyetçilerin takıntıları bir geçmedi, Hdp de hdp anasını satayım.
Bunlar için bu iktidarın gitmesi ve daha demokratik bir ortam HDP mevzusundan daha az önemli mesela.
Ha benim umudum yok, bir şekilde anlaşsalar bile o kitle Kılıçdaroğluna oy atmayacak. Yine kaybedeceğiz.
Bir daha da ümitlenmeyeceğim demek ve gerçekten uygulamak istiyorum.
