bu başlık kişiye özel bir başlıktır
-
bonibon
uzun zamandır bertaraf etmeye çalıştığım, kafamın içindeki tilkilerle olan bulușma gerçeklești. bunu biraz korkumdan ama çoğunlukla üșengeçlikten ertelemeye çalışıyordum. beynimi ne kadar uyuștursam o kadar iyiydi benim gözümde. ama bunun bir faydası yok gibi. insan kaçarak bir yere varamıyor. bu akșam da yakalandım zaten. beni șașırtansa tilkilerin sayısındaki azalma oldu. bir șeyler ölmüș içimde bu birkaç tilkiyle beraber.
ve canım da sıkılıyormuș. her șey neden șiirsel olmak zorunda. zihnimi o kadar aç bıraktım ki toparlayamıyorum. kas erimesi. toparlayamadığım için ortalığa saçılıyor böyle her șey. bonibonlar gibi.
bi reklam vardı "çiki çiki çiki çiki bonibon, çantada cepte bonibon." artık yok gibi geliyor sanki ama. bir daha olamayacak da zaten.
her bağın üzümü yenmez. ben neden bıraktım sanki. bazen kendimi sabote ediyorum. elimdekinden hiçini istiyorum. sanki benden bekleneni yapmak bana hakaretmiș gibi. olmayacak ișleri yapmaya çalışıyorum. allahım ben neler zırvalıyorum.
berraklașmaya çalıșan bir zihnin belki son çırpınıșları belki de üzerindeki ölü toprağını atma çabaları. zaman, öğütmeye devam edecek.