bugün üretimde üç işçinin sohbetine kulak misafiri oldum. malum tedbirleri tartışıyorlardı. bu hastalığın ne kadar kötü olduğundan, engellemenin ne kadar zor olduğundan bahsediyorlardı. sokağa çıkma düzenlemesine de laf ettiler, okulların niye bu kadar geç kapatıldığına da. hepsi çok karamsardı. fabrikadaki her işçinin bir tanıdığı ağır geçirdiği için hiç kimse "yok yahu, abartıyor insanlar, alt tarafı grip gibi bir şey" demiyor zaten. ancak ben bu kadar korktuklarını da bilmiyordum.
fakat bilin bakalım maskeler ne durumdaydı? iki tanesinin çenesinde, tedbirli olanın da burun altındaydı. üstelik fabrika içi gürültülü olduğundan birbirlerini duyabilmek için birbirlerine doğru eğiliyorlardı.
yani demem odur ki, radikal ve etkili tedbir maddeleri olsaydı bile bir işe yaramayacaktı. çünkü millette farkındalık olsa bile neden sonuç ilişkisi kurma yetisi yok.