tolstoy'un 1899 tarihli, dilimize diriliş ismiyle çevrilen eseridir.
diriliş, savaş ve barış ve anna karenina ile birlikte tolstoy'un en başarılı üç eseri arasında gösterilmektedir.
romanda yargı, mahkeme, kolluk güçleri gibi kurumsal yapıların cok sert bir eleştirisi yapılır.
mevcut-ve bence hala devam etmekte olan- ceza infaz sisteminin kokuşmuşlugu roman kahramanı nehludov'un tanıklığıyla gözler önüne serilir.
tolstoy, dikkatli okuyucular için son derece şaşırtıcı bir edebi hileyle roman kahramanının hayat serüveni ile makro düzeyde ceza infaz kurumlarının üzerine kurulduğu sistemi birbirine bağlar.
mikro düzeyde nehludovun önceki yaşamı ile makro duzeyde adalet sisteminin uzerine kurulduğu mantık birbirinin temsili gibidir.
romanda tam da nehludovun dilinden bu nedensellik ilişkisinin bir kaç defa kurulması ayrı bir edebi ve felsefi deha göstergesidir.
kitap 19.yüzyılın sonu için olduğu kadar bugünün de ceza infaz sistemi ve adalet anlayışı için devrimci bir karşı çıkıştır.