hristiyanlık inancında dünyadan ayrılan ruhların gittiğine inanılan yer. ibranice şeol kelimesinin yunanca karşılığıdır.
latin hristiyanlığının babası tertullian'a göre, ölen kişilerin ruhları cennete veya cehenneme dünyanın sonu geldikten sonra gider. sadece şehitlerin ruhları doğrudan cennete gider. hades'i de toprağın altındaki bir diyara benzetir. ölüler toprak altından çıkıp mesih'in yanına gitmek isteseler de, henüz mesih toprağa ayak basmadığı için yukarı çıkamazlar.
batı dillerinde hades, çoğunlukla cehennemle ilgili olan "infero" ile özdeşleştirilir. bu sebeple de havarilerin iman ikrarı'nda mesih'in kutsal cumartesi gününde "cehenneme indiği" ikrar edilir.
aslında bu özdeşleştirme tuhaf görünse de, çok da yanlış değildir. sadece zaman içinde kelimelerin karşıladığı kavramlar insanların zihninde değiştiği için tuhaf görünür.
mesih'in hadeste neler yaptığı ise mezhepten mezhebe, ekolden ekole değişebilen bir konudur.
katoliklere göre bu anlatım, mesih'in gerçekten öldüğünü vurgulamak için kullanılmıştır. mesih, hadese ayak bastığında, yüzyıllardır onu bekleyen ruhlar da kurtuluşa ulaşmıştır.
