ilk kez bir kadın "mutluluk çubuğum var" demişti de ben hiç ne demek istediğini anlamamıştım. araştırmak da aklıma gelmemişti nedense. taa ki yıllar sonra bir sabah abim annem "mutluluk çubuğum ağrıyor, dayanamıyorum" diyene kadar. ikinci kez duyunca anneme söylemiştim bu nedir diye. o da utana sıkıla, lafları evire çevire "pipi" demişti. ben de gülmüştüm. nasıl bir akıl varsa tekrar dönüp "bizimkine ne deniliyor?" demiştim de terliği kafama yemiştim.
ne zaman üniversiteyi kazandık o zaman kendimizi tanıdık.