"- şurda otur, suyu seyret; ben gül alıp geleceğim."
dizelerinin şairi. düşünür, yazar. sina akyol, "kuşların, ağaçların iyiliği"ni düşünen bir şairdir, incelikli ince şiirler işçisidir, şiirin lokman hekimi'dir; taşlarla, otlarla, çiçeklerle, böceklerle, rüzgarla doğayla konuşur, onların dilini anlar; "onların dilini türkçeye çevirir". büyük sözlerle küçük şiirler söyler. anlam konusunda, çok uzun ve çok iyi yazılmış bir romanı şiirlerinde kullandığı bir tek "kelime"yle özetleyebilecek ustalıktadır. sina akyol'un şiirini başka şairlerin şiirleriyle kıyaslayarak anlatmak gerekirse, şükrü erbaş?ın şiiri inceliğe hasretin şiiridir, sina akyol'un şiiri inceliğin kendisidir. oruç aruoba'nın şiirinde şiir felsefenin baharatıdır, sina akyol'un şiirinde felsefe şiirin baharatıdır.
sina akyol'un şiiri, özellikle şairler tarafından çok sevilen bir şiir "bunun sebebi de sina akyol'un şiirinde ayrıntının ayrıntısının ayrıntısının--- ayrıntısını bulabiliyor olmak olabilir. şaire-şiire-şiirde en küçük ayrıntıların da en küçük ayrıntıları olduğunu-olabileceğini öğreten sina akyol'dur.
şair, yasakmeyve dergisi'nde genç şairler için düzenli olarak "vaat edilmiş sayfalar" adlı bir köşe hazırlıyordu ama sanırım bu köşeyi bırakmış. bu sayfada, genç şairler tarafından bu köşede değerlendirilmesi için dergiye yollanan şiirleri değerlendiriyor ve dergide yayımlanması için bu şiirlerin arasından şiirler seçiyordu.
şairin kısaca biyografisi:
1950 yılında ankara'da doğdu. gazetecilik ve halkla ilişkiler yüksek okulu'nu bitirdi. reklam yazarlığı yaptı, trt izmir radyosu'nda yapımcı olarak çalıştı; klasik batı müziği programları hazırladı. şiirleri ingilizce, fransızca, danca, bulgarca, romence, yunanca, litvanyaca, italyanca ve ispanyolcaya çevrildi. on şiiri piyano ve soprano için, on şiiri ise piyano ve bariton için, ali hoca tarafından, "lied" formunda bestelendi.
şiir kitapları:
- su tadında (1980)
- lokman'la geçen şen günlerim (1982)
- haytalarla hatmiler (1990)
- ayda tümör izleri (1994)
- avluda (1996)
- meğer söz gümüş (1996)
- ikindi kitabı (1999)
- belki çiçek dağına/toplu şiirler (1999)
- olmanın halleri (2002)
- meğer söz bakır (2006)
- yetinmek sevindirir/seçme şiirler (2007)
- vadedimveylaya (2011)
- salyangoz ilmi (2014)
deneme kitabı:
- düzyazdım (2012)
ödülleri:
- halil kocagöz şiir ödülü (1995)
- yunus nadi şiir ödülü (1996)
- altın portakal şiir ödülü: ikincilik (1997)
- cemal süreya şiir ödülü (1997)
- behçet necatigil şiir ödülü (2000)
hava ağır ve sıcaktı, gecenin sesi
tenimdeydi, kıyıda tumba
çalıyordum, kimbilir kiminle.
seviştim ah, belki lotüs
çiçeğiyle, belki onun
taçyapraklarıyla.
konuştum
uzun.
soyarken seni,
zamanlar öncesiydi
ve yoktu
incir yaprağın.
bir ses. kırılan yerinde dilin.
diyor ki git, anlam uzaktadır.
(2)
aktıkça durulur zaman, anlam budur,
kendinden ibarettir. - ben hep böyle arındım.
yaprağa yalnızca yaprak dedim.
sarıysa, sarı yaprak dedim. - iyidir
yalın söz.
iyiydi. - turnaları yazdım.
ve göğü.
avlandıkça.
(3)
ben ki anlamın
mavi olduğunu öğrendim
kan rengi olduğunu
öğrendikçe.
anladım. merakla sustum.
belki susmak
mavidir diye.
eklerim: belki susmak
kan rengidir.
(4)
battal gök! sağır deniz! ben ki sizinle
uzun boylu seviştim, iliklerim çoğaldı,
nice yoruldum.
ufka bakan merakımla kocadım.
kocamak yetinmektir,
yetinmek sevindirir.
(5)
umursamaz gök, sana kim kanabilir?
hatta ben... hatta hüma kuşu...
hatta çapraz
kuşanmış avcının
cayırdayan fişeği...
eh, döneriz birlikte
-pınar başına.
(madem ki çulluklar da
menzil dışı,
açarız açtıkça
kanayan yaramızı.)
ey anlam, ey seni vurmak için.
umursamayan gök.
umursamayan şiir.
(6)
sen, yoran kaya!
yoran yüzü boşluğun.
yalnızsın. celladın da yalnızdır.
(hünerli, zarif akrebin.
kutsar elbet kendini, kendi
zehriyle ve zehriyle.)