türkiye’de kaynak olarak tunceli, elazığ, bingöl, Erzincan, muş, bitlis, Diyarbakır, urfa ve Adıyaman yörelerinde, dımıli olarak da adlandırılan 1 milyon ila 2 milyon kişi tarafından konuşulan Kürtçenin (kırmanci demiyorum dikkatinizi çekerim) bir ağzıdır. şive demek de çok doğru değildir çünkü Kürtçenin diğer ağızlarına oldukça benzeyen bir konuşma şekli vardır. Dağlık bölgelerde konuşulan bir ağız olduğu için arpça, farsça ve Türkçe etkisinden en fazla uzak kalmış olan ağızdır. Bu yönüyle saf kürtçe olarak değerlendirmek pek mantıksız olmaz. Söyleniş kolaylığı, ahengi ve akıcılığı diğer hint- Avrupa dil ailelerinden olan dillere kıyasla oldukça fazladır.
eskiden bu yana alevi kürt olarak yanlış sıfatlandırılmış türkiyeyi oluşturan halklardan birinin ana dili. zazalar ile kürtler arasında uzun yıllardır süren bir dostluk ve komşuluk ilişkileri birbirlerine benzemelerine birbirleri ile kaynaşmalarına neden olmuştur. köken olarak araplardan geldikleri rivayet edilir. örnek olarak bingölde (memleketim) zazalar ve kürtler arasında 10 yıllardır süre gelen bizim sayımız sizden fazla yarışı vardır özellikle kiğı bölgesinde sayıları hemen hemen birbirine denktir.
