türkiye’de kaynak olarak tunceli, elazığ, bingöl, Erzincan, muş, bitlis, Diyarbakır, urfa ve Adıyaman yörelerinde, dımıli olarak da adlandırılan 1 milyon ila 2 milyon kişi tarafından konuşulan Kürtçenin (kırmanci demiyorum dikkatinizi çekerim) bir ağzıdır. şive demek de çok doğru değildir çünkü Kürtçenin diğer ağızlarına oldukça benzeyen bir konuşma şekli vardır. Dağlık bölgelerde konuşulan bir ağız olduğu için arpça, farsça ve Türkçe etkisinden en fazla uzak kalmış olan ağızdır. Bu yönüyle saf kürtçe olarak değerlendirmek pek mantıksız olmaz. Söyleniş kolaylığı, ahengi ve akıcılığı diğer hint- Avrupa dil ailelerinden olan dillere kıyasla oldukça fazladır.