bağımsız sinema tepkidir; yönetmenin, senaristin ve oyuncuların olağan sinema düzenine gösterdiği başkaldırıdır. uçan arabaların olmadığı, patlayan bombalar, yıkılan binalardan olabildiğince uzak; aynaya baktığınızda gördüklerinize ise olabildiğince yakındır.
bağımsız sinemada faşistler, maçolar, kahramanlar yoktur; gerçekler ve özgürlük vardır. her şey bazen rahatsız edici şekilde gerçektir. ışık doğaldır, kostümler önemli değildir-çoğunlukla da yoktur (bkz: lars von trier) - , hayatları film gibi değildir bağımsız sinemacıların; filmleri hayat gibidir.
ya da eric cartman tanımıyla ‘’puding yiyen eşcinsel kovboylarla ilgili siyah-beyaz hippi filmleridir’’ kim inkar edebilir ki?
amerikan sinema endüstrisinin uydurduğu bir terimdir. üretimi ve dağıtımı elinde tutan büyük stüdyoların dışında, toplama bütçeyle üretilen, dağıtımı zorlukla yapılan filmler independent film olarak tanımlanmış. bağımsız kelimesini hür ve özgür anlamında değil, bize bağımlı değil anlamında kullanmışlar. genellikle endüstrinin klişelerinden azade, iyi kötü söyleyecek bir lafı olan, buna karşılık yine de iddiasız filmlerdir çoğu. bir de festivali var bu bağımsızların. www.sundance.org/...