neredeyse tamamen gerçek olaylara dayandığını belirten gazeteci ve müzisyen jon ronson'ın bir köşe yazısının senaryolaştırılmasıyla frank filminin kaba hali oluşturulmuş. senaryo haliyle ise film, kendi halinde işten eve, evden işe, gayet sıkıcı bir hayatı olan, müzikle ilgilenmeyi, kendi kendine besteler yapmayı seven, tam bir "zamane yalnızı" jon burroughs'un bir tesadüfle the soronprfbs grubuna katılmasını ve grubun her şeyi frank ile olan ilişkisini anlatıyor. filmle ilgili yan okumalar yapıp bilgilenince gerçekten de ufkunuz aydınlanabilir. tabii bunun için önce filmi seyretmeniz ve ucundan da olsa beğenmeniz gerekiyor. diğer bir koşul ise, müzikle alakanız olmalı. bu film çoğu yerde dram olarak geçse de, benim zevkime göre bir müzikal. sadece film için bestelenmiş 10'un üzerinde şarkı var ve hemen hemen hepsi filmde -öyle ya da böyle- kullanılmış.
izleme zevkinizi artırabilecek şu bilgiyi de yazmalıyım: filmdeki the soronprfbs grubu, gerçekte, sievey'in 1978-1982 yılları arasında yer aldığı grubu the freshies oluyor. filmdeki frank zaten frank sidebottom. jon burroughs da sievey'in grubunda klavyeci olarak bulunmuş jon ronson. filmdeki diğer grup elemanları da the freshies'in elemanlarına benzetilmeye çalışılmış. davulcu olarak, gerçekte de davulcu olan, az da olsa ünlenmiş autolux grubunun davulcusu carla azar'ın role seçilmesi gayet iyi olmuş. sanki oyunculuk eğitiminden geçmiş gibi, sırıtmamış yer aldığı hiçbir sahnede.
daha çok şey yazmak istiyorum ama spoiler kıyılarına çok yakınım. franks sidebottom'ı da, chris sievey'i de, the freshies'ı da minnetle andım ben filmi izledikten sonra. genel izleyici kitlesine göre bir film değil. müzikle olan ilişkinize göre izlemenizi önerebilirim. filmin uyarlandığı köşe yazısı ile ilgili geniş bilgiyi şuradan alabilirsiniz. filmde kullanılan en iyi şarkılardan biri ise bence i love you all . filmde ne tür şarkılar kullanıldığına güzel bir örnek olacaktır.