bazıları felsefenin görevinin yaşamın anlamını aramak olduğuna inanırlar. ancak fransız filozof ve romancı albert camus felsefenin tam tersine, yaşamın doğası gereği anlamsız olduğunu anlaması gerektiğini düşünür. bu ilk bakışta kasvetli bir görünüş gibi gelse de camus mümkün olabilecek en dolu hayatı ancak bu fikri kucaklayarak yaşayabileceğimize inanır. camus'nün bu fikri ilk olarak sisyphos söyleni'nde ortaya çıkar. sisyphos tanrıların gözünden düşmüş bir yunan kralıdır ve yeraltı'nda korkunç bir kadere mahkum edilmiştir. görevi devasa bir kayayı iterek dağın tepesine çıkarmaktır, ancak kaya tepeye ulaştığı anda kayarak aşağı düşmektedir. sisyphos kayayı sonsuza dek tekrar tekrar zirveye çıkarmaya mahkumdur. camus bu mitten büyülenir, çünkü hikaye ona yaşamın tüm anlamsızlığını ve saçmalığını kapsar gibi görünmüştür. o, yaşamı esasen anlamsız olan görevleri yerine getirmek için bitmez bir mücadele olarak görür. camus yaptıklarımızın çoğunun kesinlikle anlamlı göründüğünün farkındadır, ama onun önerisi biraz daha inceliklidir. bizler bir yandan yaşamlarımızı anlamlıymış gibi yaşayan bilinçli varlıklarız. öte yandan bu anlamların evrende hiçbir karşılığı yoktur, sadece zihinlerimizde vardır. evrenin kendisinin de hiçbir anlamı ve amacı yoktur;o sadece evrendir. ancak diğer canlıların tersine bizim bilincimiz olduğundan her yerde anlam ve amaç bulan türden varlıklarız.
camus için saçma, yaşama yüklediğimiz anlamların kendi bilincimizden öte var olmadıklarını anladığımızda hissettiğimiz şeydir. yaşamın anlamıyla ilgili duygumuz ile evrenin bir bütün olarak anlamsız olduğuna dair bilgimiz arasındaki bir çelişkinin sonucudur.
camus bu çelişkinin ışığında yaşamın ne anlamı olabileceğini araştırır. ancak yaşamın anlamsızlığını ve saçmalığını kabul ettikten sonra dolu dolu yaşayabilecek bir konuma gelebileceğimizi ileri sürer. saçmayı kucakladığımızda yaşamlarımız, evrenin anlamsızlığına karşı sürekli bir başkaldırıya dönüşecektir ve işte o zaman özgür yaşayabiliriz.
bu fikir yaşamın saçmalığının bilincin doğasında yattığını, çünkü yaşamı ciddiye alsak da bu ciddiyetin sorgulanabileceği bir perspektif olduğunu her zaman bildiğimizi söyleyen filozof thomas nagel tarafından geliştirilmiştir.