kozmosun maddesi veya tanrıların varlığı hakkındaki tartışmalar ona anlamsız ve boş gelir çünkü bu tür şeylerin bilinemeyeceğini düşünür.
''insan her şeyin ölçüsüdür''ün anlatmak istediği esas nokta inancın subjektif ve izafi olduğudur. bu da protagoras'un hakikat, adalet ve erdemle ilgili mutlak tanımların varlığını reddetmesine yol açmıştır.
ona göre hiçbir şey kendiliğinden iyi değildir. bir şeyi etik ya da doğru yapan şey sadece bir kişinin ya da toplumun onun öyle olduğuna karar vermesidir.
''bilgiyi pek çok şey engeller; bunlar arasında konunun çetrefilliği ve insan ömrünün kısalığı da bulunmaktadır''-protagoras
