sözlüklerde ve sosyal medyada denk geldiğim bir durum söz konusu. insanlara göre herkes gerizekalı, gereksiz ve hiçbir şekilde ciddiye alınmayı hak etmeyen varlıklar. kimsenin gerçek bir dostu veya yakını yok. hiç kimse hiç kimseyi sevmiyor. herkesin ağzında "insanların şunu öğrenmesini istemiyorum.", "insanların kendinde beni arama hakkını bulmasını anlamıyorum.", "insanların benimle iletişim kurma haddine nasıl erişebildiklerini anlayamıyorum." tarzı saçma sapan cümleler... burada karşında bir insan yok, monitöre bakıyorsun ve muhatabın oymuş gibi duruyor. fakat çok denk geldim böylelerine ve çoğunun aslında zaten sikleyeni yok. pamuk prenses gibi bir uykuya yatsa, uyandıktan sonra whatsapp gruplarında kendiyle alakalı olmayan mesajlardan başka bir bildirimle karşılaşmayacak insanlar aranan insan modunda takılıyor. şimdi yanlış anlaşılmasın, bu eylemi gerçekleştirdiğini iddia eden herkes böyledir demiyorum. gerçekten samimi olanlar mutlaka vardır ama arkadaş bir kişi bile mi canı istemediği halde telefona yanıt vermez?
başka bir açıdan baktığımız zaman da insanın ailesine, sevdiklerine, dostlarına karşı aldığı sorumluluklar vardır. sevdiğinizi iddia ettiğiniz bir insan istediği zaman sizinle iletişim kuramazsa ne anlamı kalıyor telefon kullanmanın? ya da telefonu ne için kullanıyoruz? eğer sizin arkadaşlarınız telefonla konuşmak istemediğiniz bir zamanda sizi arıyorsa, telefonu açıp "şimdi konuşmak istemiyorum, ben seni daha sonra arayayım." deyip kapatmak istediğinizde "tamam." deyip kapatmıyorsa, uzatıyorsa ve bu size uymuyorsa arkadaş olmak zorunda değilsiniz. diğer durumda, yani canınız istemediği için telefonu açmadığınız durumda da arkadaşınız hala ısrarla arıyorsa yine arkadaş olmak zorunda değilsiniz o insanla. sizi anlayamayan, sizi yoran bir insanla neden arkadaş oluyorsunuz?
benim de telefona yanıt vermek istemediğim zamanlar elbette oluyor. 5 saniyeliğine telefonu açıyorum ve "ciddi bir durum yoksa ben seni sonra arayayım." deyip kapatıyorum.
üniversitede bir olay oluyor. çocuğun o gün dersi yok evde takılıyor, olaydan haberi de yok henüz. annesi olayı duymuş ve çocuğunu arıyor. şımarık ergenimiz de telefonunu açmıyor. god damn it çok coolsun adamım! o annenin, o anki halini gözünüzün önüne getirebiliyor musunuz? hayatta "o" an olması gereken şeyler vardır. arkadaşınız zor bir duruma düşmüştür ve sizi arıyordur. ailenizden biri zor duruma düşmüştür ve size o an ulaşması gerekiyordur. yeter ulan her bokta kendinizi düşünmekten vazgeçin biraz.
şunu da belirtmek isterim: telefonu açmayıp kenara fırlatanlardan bahsediyorum. karşı tarafa müsait olmadığını veya o an konuşabilecek durumda olmadığını bir şekilde söyleyen insanlara lafım yok. keyfinden açmayanlara benim lafım. ha eğer başlık "canı istemiyorsa her telefona yanıt vermeyen insan" gibi bir şey olsaydı, zaten karşı çıkmazdım.